Zapora Eschbach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zapora Eschbach
Ilustracja
Widok od strony powietrznej
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Nadrenia Północna-Westfalia

Rzeka

Eschbach

Data budowy

1889–1891 / 1991–1994

Data uruchomienia

1891

Typ zapory

kamienno-betonowa

Pojemność całkowita

1,119 mln m³

Wysokość lustra wody

243,32 m n.p.m.

Powierzchnia

0,14 km²

Zlewnia

5.25 km²

Wysokość zapory

25 m

Długość zapory

160 m

Funkcja

pozyskiwanie wody pitnej

Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii
Mapa konturowa Nadrenii Północnej-Westfalii, blisko centrum po lewej na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Zapora Eschbach”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Zapora Eschbach”
Ziemia51°09′33″N 7°14′13″E/51,159167 7,236944

Zapora Eschbach (niem. Eschbachtalsperre, pierwotnie Remscheider Talsperre) – pierwsza w Niemczech zapora wodna zbudowana w celu pozyskiwania wody pitnej, spiętrzająca wody rzeki Eschbach. Położona na terenie miasta Remscheid w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia w Niemczech.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wybudowana w latach 1889–1891. Zaprojektowana przez inżyniera budownictwa lądowego Otto Intze. Inicjatorem budowy był miejscowy przemysłowiec Robert Böker. Zaporę wybudowała firma Wolf i Vering z Düsseldorfu. Zapora była pionierskim osiągnięciem inżynierii hydraulicznej i służyła jako wzór do budowy wielu następnych zapór grawitacyjnych, budowanych zgodnie z tzw. zasadą Intzego.

Zapora została odnowiona w latach 1991–1994. Ściana zapory wykonana z miejscowego łupka, została wzmocniona o betonową ścianę grubości 35 cm i korytarz kontrolny po stronie wody. Wykonano nowy drenaż, nową instalację opróżniającą (upust denny), oraz zamontowano nowy sprzęt pomiarowy[1].

Elektrownia wodna[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2012 w zaporze umieszczono turbinę elektrowni wodnej o mocy 29 kW, wytwarzającej do 120 tys. kWh energii elektrycznej rocznie. Energia elektryczna wytwarzana przez tę elektrownię pokrywa własne zapotrzebowanie energetyczne zapory, a dodatkowo wytwarzana energia jest dostarczana do sieci publicznej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wupperverband i inni, Eschbachtalsperre | Wupperverband [online], www.wupperverband.de [dostęp 2018-11-03].
  2. Ueberdurchschnittliche-energiegewinnung-mit-der-wasserkraftanlage-an-der-eschbachtalsperre [online], web.archive.org, 3 listopada 2018 [dostęp 2021-11-14] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-03].