Zasłonak rudawy
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak rudawy |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius rubellus Cooke Grevillea 16(no. 78): 44 (1887) | |
Zasłonak rudawy, zasłonak spiczasty (Cortinarius rubellus Cooke) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Niektóre synonimy naukowe[2]:
- Cortinarius orellanoides Rob. Henry 1937
- Cortinarius orellanoides var. speciosissimus (Kühner & Romagn.) Consiglio 2003
- Cortinarius speciosissimus Kühner & Romagn., in Bidaud, Henry 1953
- Cortinarius speciosus J. Favre (1948)
- Dermocybe orellanoides (Rob. Henry) M.M. Moser 1953
Obydwie nazwy polskie podał Andrzej Nespiak w 1975 r. dla synonimu Cortinarius orellanoides Rob. Henry[3]. W niektórych atlasach grzybów gatunek ten opisany jest jako zasłonak czerwony[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Osiąga średnicę 3–8 cm, pomarańczowo-brązowawy, rdzawo-pomarańczowy do cynamonowo-pomarańczowego, rudy, o dość cienkim miąższu, w środku ze spiczastym lub zaokrąglonym garbkiem. Skórka matowa, delikatnie filcowata lub szorstka[5].
Zabarwiony jak kapelusz, z krętym wzorkiem z żółtawej osłony, cylindryczny do wysmukło-maczugowatego[5].
Cynamonowo-pomarańczowe do rdzawo-brązowawych, szeroko ustawione, grubawe[5].
Żółtawy, w trzonie bardziej rdzawo-brązowawy. Po przekrojeniu wydziela słaby zapach rzodkwi[5].
Ciemny. Zarodniki okrągławo-eliptyczne, brodawkowate, o rozmiarach 8,5–11,5 × 6,5–9 µm[5].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Notowany jest tylko w Europie oraz na zachodnim wybrzeżu Kanady[6]. W Polsce jego rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano tylko 3 stanowiska[3].
Owocniki wyrastają zwykle gromadnie, od sierpnia do października, w lasach iglastych, zwłaszcza pod świerkami, na kwaśnych glebach, nawet wśród torfowców[5].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Grzyb mykoryzowy[3] i śmiertelnie trujący[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ a b c d e f Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. s. 272. ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
- ↑ Zasłonak rudawy. grzyby.pl. [dostęp 2014-07-25].