Zbigniew Kryński (wojskowy)

Zbigniew Kryński
Rekin
	major
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1921 ; Smarklice
Data i miejsce śmierci	27 maja 2022 ; Szczecin
	Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Armia Krajowa; Narodowe Siły Zbrojne
Jednostki	SGO „Polesie”
Stanowiska	zastępca dowódcy plutonu AK, dowódca oddziału NSZ
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; kampania wrześniowa; bitwa pod Kockiem; Akcja „Burza”; działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce
	Odznaczenia

Zbigniew Kryński, ps. Rekin (ur. 1 maja 1921 w Smarklicach, zm. 27 maja 2022 w Szczecinie) – polski wojskowy, major.

Życiorys

Urodził się w Smarklicach w powiecie siemiatyckim 1 maja 1921 roku. Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 roku zaciągnął się do Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”. Walczył z Niemcami w bitwie pod Kockiem. Po rozformowaniu GO „Polesie” wrócił do Smarklic. Zaczął działać w podziemiu. W grudniu 1940 roku został zaprzysiężony do oddziału Związku Walki Zbrojnej, od lutego 1942 roku w Armii Krajowej. Służył w Obwodzie Bielsk Podlaski Okręgu Białystok na Placówce ZWZ-AK Drohiczyn. Brał udział w akcjach dywersyjnych i bojowych. W 1944 roku wziął udział w akcji „Burza”, walcząc na odcinku Siemiatycze–Ciechanowiec. Był zastępcą dowódcy plutonu AK, który rozbił oddział SS w Arbasach na Podlasiu^[1].

Po najeździe Armii Czerwonej, od końca 1944 roku należał do Narodowych Sił Zbrojnych. Zorganizował liczący sześćdziesięciu żołnierzy oddział. W stopniu porucznika dowodził akcją zdobycia magazynu zbożowego w Drohiczynie. Jego oddział wraz z oddziałem Armii Krajowej Obywatelskiej ppor. Teodora Śmiałowskiego ps. „Szumny” zdobyły koszary Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Siemiatyczach 11 maja 1945 roku, biorąc do niewoli osiemdziesięciu żołnierzy. 12 maja 1945 roku oddział Kryńskiego rozbroił dwustuosobową grupę operacyjną Urzędu Bezpieczeństwa i KBW pod Ostrożanami. Oddział operował na terenie powiatu siemiatyckiego do września 1945 roku, następnie został rozwiązany^[1].

Mjr Kryński ujawnił się w Warszawie 29 września 1945 roku. Wyjechał do Szczecina, gdzie ukrywał się pod zmienionym nazwiskiem. Aresztowano go pod koniec grudnia 1946 roku. Pozostawał w areszcie do połowy 1947 roku. Od 1992 roku był aktywnym członkiem Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych w okręgu szczecińskim. Zmarł w Szczecinie 27 maja 2022 roku. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie^[1]^[2]^[3].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Armii Krajowej^[1]
Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego^[1]
Krzyż Partyzancki^[1]
Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”^[1]
Medal pamiątkowy 75-lecia NSZ^[1]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Wizyta u mjr. Zbigniewa Kryńskiego ps. „Rekin”. www.nsz.com.pl, 2022-03-07. [dostęp 2023-11-25].
↑ Wieczna Warta mjr. Zbigniewa Kryńskiego. nsz.com.pl, 2022-06-04. [dostęp 2023-11-25].
↑ Nekrolog śp. mjr. Zbigniewa Kryńskiego. kombatanci.gov.pl, 2022-06-06. [dostęp 2023-11-25].

[p1-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Wizyta u mjr. Zbigniewa Kryńskiego ps. „Rekin”. www.nsz.com.pl, 2022-03-07. [dostęp 2023-11-25].

[2] Wieczna Warta mjr. Zbigniewa Kryńskiego. nsz.com.pl, 2022-06-04. [dostęp 2023-11-25].

[3] Nekrolog śp. mjr. Zbigniewa Kryńskiego. kombatanci.gov.pl, 2022-06-06. [dostęp 2023-11-25].

[1]

[2]

[3]