Zbigniew Piotrowski (elektrotechnik)
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1920 |
Data śmierci |
2003 |
Profesor | |
Specjalność: elektrotechnika ogólna, przekładniki | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1963 |
Habilitacja |
1977 |
Profesura |
1954 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Politechnika Łódzka |
Okres zatrudn. |
1957–1990 |
Prorektor ds. studenckich | |
Uczelnia |
Politechnika Łódzka |
Okres spraw. |
1984–1987–1987 |
Prorektor ds. nauki | |
Uczelnia |
Politechnika Łódzka |
Okres spraw. |
1987–1990 |
Odznaczenia | |
Zbigniew Piotrowski (ur. 1920 w Łęczycy, zm. 2003) – polski specjalista w dziedzinie budowy i konstrukcji maszyn, profesor Politechniki Łódzkiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu studiów na Wydziale Elektrycznym Politechniki Łódzkiej w 1950, pracował przez trzy lata jako główny energetyk w Zakładach „Maltex” w Łodzi i równolegle na połowie etatu w Politechnice Łódzkiej. Od 1957 rozpoczął w Uczelni pracę naukową w dziedzinie przekładników. Z dziedziny tej obronił w 1963 roku pracę doktorską oraz w 1977 rozprawę habilitacyjną. W lutym 1985 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.
Jest współautorem książki, autorem lub współautorem 46 publikacji oraz 69 prac nieopublikowanych, a także autorem lub współautorem wielu skryptów. Wypromował 6 doktorów.
Prace jego dotyczyły teorii, budowy i badania właściwości metrologicznych przekładników, a w szczególności metod obliczania błędów przekładników domagnesowanych.
W latach 1972–1976 na Wydziale Elektrycznym PŁ był prodziekanem ds. nauki, w latach 1984–1987 prorektorem Politechniki Łódzkiej ds. studenckich, a w latach 1987–1990 prorektorem ds. nauki i I. zastępcą rektora. Jako prorektor zainicjował wprowadzenie zindywidualizowanego kształcenia problemowego, przywiązywał również szczególną uwagę do rozwoju komputeryzacji Uczelni i włączenia jej do systemu sieci informatycznych.
Za swe osiągnięcia naukowe i dydaktyczne otrzymał m.in. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski i Tytuł Honorowy „Zasłużony Nauczyciel PRL” oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej. Za działalność konspiracyjną w czasie okupacji otrzymał Krzyż Armii Krajowej.
Po przejściu na emeryturę w 1990 pracował w Uczelni na części etatu. Od stycznia 1996 do chwili śmierci pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Historycznej Politechniki Łódzkiej.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 202.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prof. dr hab. inż. Zbigniew Piotrowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-01-31] .
- Absolwenci Politechniki Łódzkiej
- Ludzie urodzeni w Łęczycy
- Odznaczeni Krzyżem Armii Krajowej
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Polscy inżynierowie elektrotechnicy
- Prorektorzy uczelni w Polsce
- Wykładowcy Politechniki Łódzkiej
- Urodzeni w 1920
- Zmarli w 2003