Przejdź do zawartości

Zbigniew Strugalski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Strugalski
Data urodzenia

8 stycznia 1927

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 2006
Warszawa

profesor nauk fizycznych
Specjalność: energetyka jądrowa, fizyka jądrowa wysokich energii, fizyka ogólna, fizyka stosowana
Alma Mater

Politechnika Warszawska
Uniwersytet Warszawski

Profesura

1972[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Warszawska

Zbigniew Strugalski (ur. 8 stycznia 1927, zm. 2 grudnia 2006 w Warszawie[2]) – polski uczony, specjalista w dziedzinie fizyki jądrowej, profesor doktor habilitowany Wydziału Fizyki Politechniki Warszawskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1952 ukończył studia na Politechnice Warszawskiej, a w 1954 na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1972–1978 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Fizyki Politechniki Warszawskiej, członek Europejskiego Towarzystwa Fizycznego. Zbigniew Strugalski należał do grupy twórców Wydziału Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej - FTiMS, był organizatorem badań w zakresie fizyki jądrowej na Politechnice Warszawskiej. Jako wybitny fizyk-eksperymentator, był twórcą nowych metod pomiarowych, autor wielu publikacji o zasięgu światowym, wprowadził autorską metodę pomiaru energii fotonów. Zainicjował badania reakcji jądrowych z użyciem ksenonowych komór pęcherzykowych. Przez wiele lat był Naczelnikiem Sektora i Zastępcy Dyrektora Laboratorium Wysokich Energii w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej.

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kw. S-III-8, rząd 2, grób 18)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]