Przejdź do zawartości

Zdzisław Antolski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Antolski
Ilustracja
Portret Zdzisława Antolskiego autorstwa Zbigniewa Kresowatego
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1953
Skalbmierz

Data śmierci

4 grudnia 2023

Zawód, zajęcie

pisarz, poeta

Dzieci

Adam Antolski

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Zdzisław Antolski (ur. 16 stycznia 1953 w Skalbmierzu, zm. 4 grudnia 2023[1] w Kielcach) – polski poeta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Tadeusza[2] i Władysławy z domu Bezak[3]. W 1971 uzyskał maturę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Kielcach[4], ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Kielcach. Pierwsze wiersze publikował w szkolnej gazecie „Młodzi Idą” (1972), a następnie w almanachu wierszy „Bazar poetycki” (1974)[5]. Otrzymał wiele nagród w konkursach poetyckich. Poeta projektu „Sfotografuj wiersz – Zwierszuj fotografię”[6].

W 2016 Zdzisław Antolski świętował 45-lecie pracy twórczej. Jubileusz odbył się w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Kielcach, na który przybyły tłumy przyjaciół, miłośników twórczości i podziwiający talent kolegi twórcy. Podczas uroczystości odbyła się też promocja najnowszego tomiku poety zatytułowanego – „Ojczyzna papierowych żołnierzyków”[7].

Dokonując obszernej analizy twórczości poety, w swojej książce krytycznej pt. Walka demona z aniołem. Droga twórcza Zdzisława Antolskiego, Zofia Korzeńska opisała proces powstawania wierszy autora, jak i treści tematyczne, motywy (obraz) domu, historiozoficzne podejście do rzeczywistości, autobiograficzny opis regionu i wiele innych spostrzeżeń, wymykających się zwykłemu czytelnikowi z „furtki wyobraźni”, a jakże ważne są one dla posagu i stylu autora, czerpiącego tak wiele z dorobku kulturowego naszych i przedwspółczesnych czasów[8].

Od1988 był mężem Marii z domu Linowskiej (ur. 1957)[9]. Ma syna, Adama (ur. 1989), który jako twórca internetowy znany jest ze swojej działalności na kanale UncleMroowa[10][11].

Zmarł w Kielcach, pochowany na cmentarzu komunalnym w Cedzynie (kwatera GA24-7-8)[12].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Poezja:[13]

  • Samosąd, Warszawa 1978;
  • Sam w tłumie, Łódź 1980;
  • Do snu przebieram się za sobowtóra, Łódź 1981;
  • Okolica Józefa, Łódź 1985;
  • Sejsmograf, Kielce 1990;
  • Józefy, Kielce 1993;
  • Walka Stulecia, Kielce 1993;
  • W sadzie sen, Kielce 1998;
  • Okolica Józefa i inne wiersze, Kielce 2000;
  • Nidy Skamander, Kielce 2007;
  • Sad utracony, Kielce 2010;
  • Ojczyzna papierowych żołnierzyków, Warszawa 2016;
  • Dzidziuś[14], Kielce 2017;
  • Kapsuła czasu[15], Warszawa 2021.

Opowiadania:[16]

  • Moje Ponidzie: historia intymna, Kielce 1994;
  • Ściąga z miłości. Zapiski z okresu dojrzewania, Kielce 1995;
  • Karta choroby, Warszawa-Kielce 1999;
  • Zdrada, Starachowice 2001;
  • Maszyna metafizyczna, Kielce 2012;
  • Furtka w czasie, Kielce 2013;
  • Ostatni podryw, Kielce 2020.

Wspomnienia:[17]

  • Moje Kielce literackie[18], Kielce 2016;
  • Latarnia umarłych na Ponidziu, Kielce 2020 (wyd. książkowe 2022).

Aforyzmy i sentencje:[19]

  • Fejsbyczki, czyli posty i aforyzmy, Kielce 2018 (wyd. 2019).

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypis

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alina Janusz, Zmarł znany poeta, felietonista i krytyk literacki [online], kielce.wyborcza.pl, 4 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-04].
  2. Maria Minakowska, Tadeusz Antolski [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2025-08-21].
  3. Maria Minakowska, Władysława Bezak [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2025-08-21].
  4. (red.) P. Chmielewski, R. Nowakowski, M. i A. Antolscy, zespół, „Twórczość literacka «Żeromszczaków» …”, „Twórczość plastyczna « Żeromszczaków»…”, Wydawnictwo „Jedność”, ISBN 978-83-7660-226-4, Kielce, 2010, str. 19.
  5. Piotr Rubacha, Kolejny (ostatni[1]) powrót na Ponidzie [online], Pisarze.pl, 9 stycznia 2024 [dostęp 2024-08-15] (pol.).
  6. konkurs [online] [dostęp 2016-10-04].
  7. Iwona Rojek, Poeta Zdzisław Antolski świętował 45-lecie twórczości w Kielcach (ZDJĘCIA), „echodnia.eu” [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  8. Zofia Korzeńska - Zdzisława Antolskiego autentyzm, mitologia i osąd oglądanego świata [online], pisarze.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-01] (pol.).
  9. Maria Minakowska, Maria Linowska z Linowca h. Pomian [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2025-08-21].
  10. Maria Minakowska, Adam Antolski [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2025-08-21].
  11. Festiwal Fantastyki Pyrkon [online], pyrkon.pl [dostęp 2017-10-05] (pol.).
  12. Cmentarz Cedzyna - wyszukiwarka grobów [dostęp 2025-11-05].
  13. Piotr Rubacha, Kolejny (ostatni[1]) powrót na Ponidzie [online], Pisarze.pl, 9 stycznia 2024 [dostęp 2024-08-17] (pol.).
  14. Administrator, Michał Piętniewicz - Ciemna maska czystego wiersza. O tomie poezji Zdzisława Antolskiego, „Dzidziuś”. [online], pisarze.pl [dostęp 2018-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-13] (pol.).
  15. Andrzej Walter, Szczera i bolesna spowiedź poety, "Gazeta Kulturalna" (Zelów) (dostęp: 21 marca 2022).
  16. Piotr Rubacha, Kolejny (ostatni[1]) powrót na Ponidzie [online], Pisarze.pl, 9 stycznia 2024 [dostęp 2024-08-17] (pol.).
  17. Piotr Rubacha, Kolejny (ostatni[1]) powrót na Ponidzie [online], Pisarze.pl, 9 stycznia 2024 [dostęp 2024-08-17] (pol.).
  18. Moje książki, strona internetowa Zdzisława Antolskiego (dostęp: 21 marca 2022).
  19. Piotr Rubacha, Kolejny (ostatni[1]) powrót na Ponidzie [online], Pisarze.pl, 9 stycznia 2024 [dostęp 2024-08-17] (pol.).
  20. Minister wręczył medale „Gloria Artis”. kielce.uw.gov.pl, 21 września 2005. [dostęp 2012-12-16].
  21. Kronika życia kulturalnego Wybrzeża Gdańskiego 1981–1984. Życie literackie. „Gdański Rocznik Kulturalny”. Nr 9, s. 286, 1987. Gdańsk: Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki. [dostęp 2025-11-05]. 
  22. Agata Kowlaczyk, Nagroda Kielc. Raper i 101- latek wśród laureatów (WIDEO, zdjęcia), „echodnia.eu”, 12 lutego 2018 [dostęp 2018-02-14] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939–1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]