Zdzisław Wydrzyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Wydrzyński
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1930
Ozorków

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 1988
Warszawa

Poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji
Okres

od 8 lutego 1979
do 31 sierpnia 1985

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej

Zdzisław Wydrzyński (ur. 1 marca 1930 w Ozorkowie, zm. 25 kwietnia 1988 w Warszawie) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał wykształcenie średnie zawodowe. Podczas II wojny światowej wywieziony na roboty przymusowe pod Frankfurt nad Menem. W 1948 wstąpił do Związku Młodzieży Polskiej, a w 1952 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Elektryk i później brygadzista w Fabryce Wyrobów Precyzyjnych im. gen. Karola Świerczewskiegow Warszawie. Po ukończeniu Technikum dla Przodujących Robotników, został mistrzem, potem starszym mistrzem. Był sekretarzem Komitetu Zakładowego PZPR i zastępcą członka Komitetu Dzielnicowego w dzielnicy Wola. Delegat na VI Zjazd PZPR (w 1971) i I Konferencję Partyjną PZPR. Działał także w Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Od 1973 był radnym Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy. W 1979 objął mandat posła na Sejm PRL VII kadencji w miejsce zmarłego Wacława Szymczaka. W 1980 uzyskał reelekcję w okręgu Warszawa-Wola. W Sejmie VIII kadencji zasiadał w Komisji Pracy i Spraw Socjalnych, Komisji Przemysłu Ciężkiego, Maszynowego i Hutnictwa, Komisji Skarg i Wniosków, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu Ustawy Konstytucyjnej o Przedłużeniu Kadencji oraz w Komisji Przemysłu.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera K-1-58)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]