Zofia Zamenhof
Zofia Zamenhof (esp. Sofio Zamenhof; ur. 15 grudnia 1889, zm. 1942 w Treblince) – polska lekarz pediatra i internista żydowskiego pochodzenia, córka Ludwika (1859–1917) i Klary Zamenhof (1863–1924), siostra Lidii (1904–1942) i Adama (1888–1940).
Podczas II wojny światowej została przesiedlona do getta warszawskiego, gdzie kontynuowała pracę lekarza. Podczas wielkiej akcji wysiedleńczej w sierpniu 1942 trafiła na Umschlagplatz. Mimo iż, jako lekarz, miała możliwość nie wejść do wagonu, nie chciała zostawić swoich małych pacjentów i razem z nimi pojechała do obozu zagłady w Treblince, gdzie zginęła w komorze gazowej.
Jej symboliczny grób (tablica pamiątkowa przy grobie Klary Zamenhof) znajduje się na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie[1].
- ↑ Symboliczny grób Zofii Zamenhof w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
Bibliografia
- Joanna Iwaszkiewicz: Wtedy kwitły forsycje. Pamięci dzieci – ofiar Holocaustu. Warszawa: bis, 2002. ISBN 83-88461-65-6.