Zorka Wollny

Zofia Wollny

Zorka Wollny

Data urodzenia	1980
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
Dziedzina sztuki	malarstwo

Zorka Wollny, właśc. Zofia Wollny (ur. 1980) – polska artystka wizualna.

Edukacja

Studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (2000-2001) oraz sztuki wizualne w Sabanci Universitesi (2005), Stambuł, Turcja. Absolwentka krakowskiej ASP – dyplom (2006) w Pracowni Intermedialnej Zbigniewa Sałaja i Grzegorza Sztwiertni.

Twórczość

Zajmuje się tematyką feministyczną: albo dekonstruuje patriarchalne kody zachowań, albo też afirmuje stan dziewczyństwa, kobiecości, kobiece relacje i wspólnoty. Inne ważne wątki w jej sztuce to gra z obrazem i obrazowaniem oraz krytyka instytucji: zarówno istniejących i kształtujących rzeczywistość, jak i nie mniej groźnych instytucji zinternalizowanych w widzu lub w obserwowanym przez Zorkę obiekcie. W swoich realizacjach łączy różne media oraz środki wyrazu. W pracach malarskich i równie malarskich wideo rejestrowała krąg swoich najbliższych, specyfikę wchodzenia w dorosłość, niemożność poradzenia sobie z odgórnie narzuconymi rolami, konfrontowała utopijne postawy z rzeczywistością – cykl Portrety (2003), Lady Jane (2004-2006). W pracach wideo oraz działaniach performerskich bada ograniczenia oraz styki pomiędzy przestrzeniami prywatnymi, publicznymi i instytucjonalnymi. Wspólnie z kompozytorką Anną Szwajgier jest autorką Koncertu na wysokie obcasy (2004), Collegium Novum UJ, Kraków oraz Koncertu na Landesmuseum (2005), Münster, Niemcy. W ramach dyplomu zrealizowała z grupą tancerzy performance analizujący symboliczną przestrzeń instytucji sztuki: mechanizmy kierujące naszą uwagą oraz sposób ekspresji zwiedzających wystawy – Muzeum – performance taneczny (2006). Jak sama mówi, interesują ją kody kulturowe, elementarne zachowania i gesty w ramach przyjętych konwencji oraz relacja pomiędzy antropologiczną obserwacją a możliwościami ekspresji. Jest uważną obserwatorką społecznych mechanizmów i krytyczną uczestniczką życia codziennego. W pracach Mieszkam w Ikea, Cześć Tato oraz Ciocie (2004) dostrzega surrealizm codzienności, niekompatybilność naszych zachowań i wyobrażeń z rzeczywistością.

Działała w Stowarzyszeniu Artystycznym Ośrodek Zdrowia SAOZ, współtworzy Fundację 36,6. Mieszka i pracuje w Krakowie.

Prace w kolekcjach

Wideo Martwa natura (2004), z Romanem Dziadkiewiczem) zostało zakupione w ramach Narodowego Programu Kultury „Znaki Czasu” do Kolekcji Małopolskiej Fundacji Muzeum Sztuki Współczesnej.

Nagrody i stypendia

Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP (2008/2009, 2004/5). Wyróżniona nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 8. konkursie im. Eugeniusza Gepperta (2007). Stypendystka Włoskiego Ministerstwa Kultury (2007/2008) i Cittadellarte Fondazione Pistoletto, 2007.

Finalistka konkursu Spojrzenia Deutsche Banku (2009).

Wystawy indywidualne

• 2008 – "Ucieczka z kadru", wystawa w Galerii Starter, Poznań. "Muzeum", wystawa w Galerii Okna, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa.
• 2006 – „Muzeum – performance taneczny”, Muzeum Narodowe w Krakowie.
• 2005 – „Sabanci” – wystawa w Galerii Fait, Kraków.
• 2004 – „Mieszkam w Ikea”– tygodniowy performance, Ikea Kraków; „Koncert na Wysokie Obcasy” – z Anną Szwajgier, Uniwersytet Jagielloński, Kraków.
• 2003 – „prowi_zorka i inni” – wystawa w ramach projektu „Komisariat”, ASP Kraków.

Wystawy zbiorowe

• 2010 - "Na wulkanie. Krzysztof Niemczyk", Galeria LTZPSP, Lublin;
• 2009 - "Alfabet Polski", BWA, Tarnów;
• 2008 – "Establishment (źródłem cierpień)", CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa; 5. Triennale Młodych, CRP Orońsko; "No Borders – European Exhibition of Young Artists" La Centrale Electrique,Bruksela. "Moja matka nie jest boska", Bunkier Sztuki, Kraków.
• 2007 – "Malarstwo – prąd zmienny" BWA, Wrocław. "Open Studio'", Cittadellarte Fondazione Pistoletto, Biella. "In Loco", Florencja. "Points d'Impact", Mottatom, Genewa. "Lighthouse Ankara", przestrzen miejska, Ankara. "Mechaniczna Pomarancza", Galeria Sektor I, Katowice."Tralogo Festival", Teatro Franco Paverti, Mediolan. "We like it a lot!", Nettie Horn Gallery, Londyn. "Wideokonotacje/Videokonnotationen" Krakauen-house, Norymberga. "Lady Fest", Galeria Dla..., Toruń. "Muzeum jako Świetlany przedmiot pożądania", Muzeum Sztuki w Łodzi.
• 2006 – „Imhibition – Panel Prac”, Muzeum Narodowe w Krakowie. „Models for the Fictional Academy”, Hungarian University of Fine Arts, Budapeszt. „Obrazy jak malowane”, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała. „Architektura intymna / Architektura porzucona”, Galeria Kronika, Bytom. „Wiedźma Ple Ple”, Galeria Dla, Toruń; Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa. „Języki obce”, BWA Wrocław.
• 2005 – „SFX publiczność”, Kunstverein Münster. „Roaming” (z f36.6) – w ramach VILLES ANCIENNES – ART NOUVEAU, Quebec.
• 2004 – „The grey zone”, Instytut Polski Budapeszt. „Ładnie? o ładnym…”, Stary Młyn, Kraków. „Eastern Lights” (z f36.6), Motorenhalle, Drezno. „Domowa atmosfera”, Kraków. „Nowa Huta”, Kunstverein, Münster. „BHP” (z f36.6), Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk. „Dialog Loci” (z f36.6), Kostrzyn nad Odrą. „SFX – prolog Prószków”, Prószków. „The workshop of thinking” (z f36.6), Mumbai.
• 2002 – „Projekt Wzgórza Trzy”, Kraków.

Bibliografia

• Ewa Opałka, Gra Spojrzeń, [1], 2009;
• Ewa Małgorzata Tatar, Bycie artystką we wszystkim, co niepotrzebne. Działania Zorki Wollny [w:] Alfabet Polski, kat. wyst. BWA, Tarnów 2009;
• Jarosław Lubiak, Sześć sylwetek na tle kolekcji, [2], 2009;
• Anna Cymer, Nieodkryte/niewypowiedziane, [3], 2009;
• Krzysztof Gutfrański, Dominik Kuryłek, Ewa Opałka, Piekło rzeczy w bytomskiej Kronice, [4], 2009;
• Ewa Małgorzata Tatar, Przesłuchując postfeminizm: czy czułość, zmysłowość, szaleństwo i miłość lesbijska dają szanse sztuce na przepisanie narracji „kobiecych”, "Kresy" 2008, nr 4;
• Aleksandra Jach, Broń z arsenału języka. Moja Matka nie jest Boska w Bunkrze Sztuki, [5], 2008;
• Marta Raczek, Mechaniczna pomarańcza w Katowicach - relacja, [6], 2008;
• Ewa Małgorzata Tatar, Panorama ze sztafażem, "Obieg", [7], 2008;
• Marta Kosińska, Łatwiej być nie może. O Establishmencie (jako źródle cierpień), [8], 2008;
• Magdalena Ujma, Geppert. Kilka uwag jurorki, [9], 2007;
• Jakub Banasiak, DRESZCZE. 8. Krajowy konkurs im. Eugeniusza Gepperta, [10], 2007;
• Sabina Sokołowska, Malarstwo i jego elektroniczne widma, [11], 2007;
• Kazimierz Piotrowski, Zimne medium malarstwa w Bielsku Białej, [12], 2007;
• Ewa M. Tatar, Oniryczny subiektywizm, „Format” 48/2006;
• Dominik Kuryłek, E.M. Tatar, Na biegunie prywatności (rozmowa), "artPapier.com.pl", [13], 2006;
• Ewa Małgorzata Tatar, 'Muzeum - performance taneczny', [14] 10.2006.
• Łukasz Guzek, 'Wiedźma Ple Ple. Pofeministyczne trawestacje tego-co-kobiece', 'Artinfo'nr 76, 2006
• Sabina Sokołowska, Wiedźma Ple Ple i inne bajki na Pradze, [15], 2006;
• Andrzej Szczerski, Kilka uwag o małopolskiej kolekcji. Katalog, pod red. Jana Trzupka, Nowy Sącz 2006.
• Małgorzata Butterwick, Kartka z podróży, [16], 2006.
• K. Roj, Wyobcowani (?), [17], 2006.
• Monika Branicka, Trzy duże plusy dla Krakowa, [18], 2006;
• Monika Branicka, Jakie Muzeum Sztuki Nowoczesnej?, [19], 2006;
• Piotr Stasiowski, Ćwiczenia z cierpliwości Zorki Wollny, "Sekcja" [20], 2005;
• Koncert na Landesmuseum, „Gazeta/Zeitung”, SFX: Publiczność, Münster, 2005;
• E. M. Tatar, Fala za falą, czyli w co się bawią dziewczyny, „Panoptikum” 4/2005;
• (AN), Znaki czasu, "Dziennik Polski" 21.10.2005.
• Łukasz Guzek, Sabanci, "Artinfo" 2005, nr 65, http://www.spam.art.pl/parts/artinfo/old_artinfo/arch_artinfo.php?section_arch=artinfo_full&suborder=37&nrdat=[65]+08.12.2005
• Z. Wollny, Roman Dziadkiewicz, L`art polonais en questions, "Inter" 2005, nr 91.
• (re)prezentacja, pod red. E.M. Tatar, D. Kuryłek, proj. multimedialny, "Ha!art" 2005, nr 22.
• D. Kuryłek, Martwa natura Zorki Wollny, „Fort sztuki” 2/2005;
• Monika Branicka, Kraków kobiet, „Obieg” 1/2004.
• M. Butterwick, No ładnie..., "Artpapier" 2004, nr 49.
• http://www.domowatmosfera.art.pl/
• Grzegorz Borkowski, BHP. Z czego tworzy się instytucję sztuki?, "Obieg" 2004, nr 2.
• M. Branicka, Kraków kobiet, "Obieg" 2004, nr 1.
• M. Branicka, Kobiece Atry-buty, "Art&Business" 2004, nr 4.

Linki zewnętrzne

• strona artystki z dokumentacją prac

Bibliografia

Pierwotna wersja hasła pochodzi z tomu Tekstylia bis, Korporacja Ha!art, Kraków 2006.