Zygmunt Ścibor-Rylski
e.jpg)
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Małżeństwo | |
Zygmunt Ścibor-Rylski herbu Ostoja (ur. 1818, zm. 27 maja 1898 w Pisarowcach) – właściciel ziemski.
c.jpg)
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1818[1][2]. Był synem Franciszka (1783-1850) i Marianny z domu Zbyszewskiej (1789-1849)[1][2].
29 sierpnia 1853 w Pisarowcach poślubił Józefę Tchorznicką herbu Jelita, ur. ok. 1832, zm. w 1907[3][2] (świadkami na ich ślubie byli Marcin Urbański i mjr Celestyn Zbyszewski)[1]. Mieli córkę Aleksandrę (1854-1855)[2]. W drugiej połowie XIX wieku do końca życia był właścicielem tabularnym dóbr Pisarowce[4][5][3][6][7][8][9]. Własnością rodziny Rylskich była kamienica przy ulicy Henryka Sienkiewicza 5 w Sanoku, datowana na 1863[10][11].
Wybrany z grupy większych posiadłości był członkiem Rady c. k. powiatu sanockiego i w latach od około 1877 do około 1881 pełnił funkcję zastępcy członka wydziału powiatowego[12][13][14][15].
W powiecie sanockim pełnił funkcję szacownika dóbr dla okręgu przemyskiego sądu obwodowego[16]. Był członkiem reprezentacji Sanoka, która w 1880 spotkała się z podróżującym po Galicji cesarzem Austrii Franciszkiem Józefem I w Krakowie i we Lwowie[17].
Zmarł 27 maja 1898 w Pisarowcach[2]. Został pochowany na cmentarzu w Dudyńcach[18].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Księga ślubów 1848-1967 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 66 (poz. 15).
- ↑ a b c d e Ścibor Rylski, Zygmunt herbu Ostoja. tchorznicki.com. [dostęp 2020-08-04].
- ↑ a b Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 653.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Lwów: 1868, s. 159.
- ↑ Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872, s. 61.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 145.
- ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 152.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 143.
- ↑ Strona Domowa Rodziny Mniszek Tchorznickich. Historia. tchorznicki.com. [dostęp 2020-08-04].
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – stan na 30 czerwca 2021 r. Woj. podkarpackie. nid.pl. s. 147. [dostęp 2021-09-25].
- ↑ Byli mieszkańcami naszego miasta. Zobacz najstarsze nagrobki na sanockim cmentarzu. sanok24.pl, 31 października 2013. [dostęp 2014-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 grudnia 2013)].
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 266-267.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 255-256.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 261.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 261-262.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874. Lwów: 1874, s. 113.
- ↑ Aleksander Nowolecki: Pamiątka podróży cesarza Franciszka Józefa I po Galicyi i dwudziesto-dniowego pobytu jego w tym kraju. Kraków: Wydawnictwo Czytelni Ludowej H. Nowoleckiego, 1881, s. 227.
- ↑ Dudyńce Cemetery Transcription. semanchuk.com. [dostęp 2020-04-05]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 2. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1883, s. 1-799.