Zygmunt Niewidowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Niewidowski
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1914
Wadowice

Data i miejsce śmierci

26 maja 1986
Warszawa

Zawód, zajęcie

pisarz

Zygmunt Niewidowski (ur. 25 stycznia 1914 w Wadowicach, zm. 26 maja 1986 w Warszawie[1]) – propagator literackiej spuścizny Magdaleny Samozwaniec.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Jana Niewidowskiego (Niwidoka) (1878–1941), wadowickiego organisty, cukiernika, i Marii z Sieradzkich (1877–1954)[1][2]. Był drugim mężem pisarki satyrycznej Magdaleny Samozwaniec (córki Wojciecha Kossaka, siostry Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej), której mężem został w listopadzie 1945 roku. To dzięki jego staraniom na rynku pojawiła się, w wersji książkowej, Angielska choroba (1983) oraz Baśnie Magdaleny Samozwaniec (1987). Już po jego śmierci na rynku księgarskim (1988) ukazała się jego książka 30 lat życia z Madzią. Wspomnienia o Magdalenie Samozwaniec (wznowiona przez „Świat Książki” w 2011 roku).

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C-A-45)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zygmunt Niewidowski M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-03-27].
  2. Zygmunt Niewidowski [online], geni_family_tree, 29 kwietnia 2022 [dostęp 2024-03-27] (pol.).
  3. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-03-27].