Przejdź do zawartości

Zębiełek karliczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zębiełek karliczek
Crocidura suaveolens[1]
(Pallas, 1811)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

ryjówkokształtne

Rodzina

ryjówkowate

Podrodzina

zębiełki

Rodzaj

zębiełek

Gatunek

zębiełek karliczek

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Zębiełek karliczek[3][4][5] (Crocidura suaveolens) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych (Soricidae).

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Długość głowy i tułowia to od 5,3 do 8,2 cm, ogona od 2,4 do 4,8 cm. Masa ciała 3,0–7,5 g. Ubarwienie brunatno-brązowe, od strony brzusznej ochrowe, szarożółte.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Europa i centralna Azja. Rzadko w Polsce Zachodniej (Pojezierze Pomorskie, Wielkopolska, Dolny Śląsk) oraz w Karpatach i na Podkarpaciu.

Środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Zasiedla rozmaite biotopy, głównie zbiorowiska krzaczaste i leśne, ogrody.

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]

Aktywny przez całą dobę, zwłaszcza rano i wieczorem, z regularnymi przerwami. Żyje najczęściej na określonym terytorium. Ma dobrze rozwinięte zmysły węchu, słuchu i dotyku, znacznie słabiej wzrok. Do jego głównych wrogów należą sowy, lisy, łasice, koty.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

3 lub 4 razy w ciągu roku po 1-6 młodych. Po upływie 10 dni młode otwierają oczy, a dojrzałość płciową uzyskują jeszcze tego samego roku. Rzadko żyją dłużej niż 2 lata.

Pokarm

[edytuj | edytuj kod]

Owady i inne drobne bezkręgowce. Ilość zjadanego w ciągu dnia pokarmu równa jest masie ciała.

Ochrona

[edytuj | edytuj kod]

W Polsce podlega częściowej ochronie gatunkowej[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Crocidura suaveolens, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. L. Palomo i inni, Crocidura suaveolens, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-05] (ang.).
  3. Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  4. K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 430, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
  5. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 66. ISBN 978-83-88147-15-9.
  6. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16].