Hawańczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hawańczyk
Ilustracja
Biszon hawański
Inne nazwy

Havanese, Bichón Habanero, Havaneser, Bichon Havanais

Kraj patronacki

Kuba

Wymiary
Wysokość

23 – 27 cm

Masa

5-7 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa IX, Sekcja 1,
nr wzorca 250

AKC

Toys

ANKC

Grupa 1 (Toys)

CKC

Grupa 5 (Toys)

KC(UK)

Toys

NZKC

Toys

UKC

Grupa 8 – Companion Dog

Wzorce rasy

Hawańczyk – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji biszonów i ras pokrewnych w podsekcji biszonów. Nie podlega próbom pracy[1].

Historia rasy i pochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Rasa pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, rozwinęła się wzdłuż wybrzeży Hiszpanii i Włoch. Na Kubę zostały wprowadzone przez marynarzy włoskich. Służyły tam jako ulubieńce eleganckich kręgów towarzyskich i arystokracji. Ze względu na najczęstszy kolor (kolor tytoniu) powstała legenda o ich pochodzeniu z Hawany. Wydarzenia historyczne spowodowały zanik dawnych linii hawańczyków na Kubie. Nieliczne przetrwały poprzez nielegalne wywiezienie z wyspy do USA.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]

Hawańczyki mają bardzo urozmaiconą gamę kolorów. Zdarzają się popielate, rude, jasnopłowe, brązowe, białe, a nawet koloru hawana (brązoworudy kolor tytoniu). Najpopularniejszy jest kolor popiołu a bardzo rzadko złoty lub kremowy. Hawańczyki mają raczej włosy a nie typową dla psów sierść. Trzeba je bardzo często czesać (nawet trzy do pięciu razy dziennie), gdyż inaczej robią się im kołtuny we włosach. Włos osiąga długość od 12 do 18 cm, jest prosty, falisty i miękki.

Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]

Jest to pies żywy, radosny, potrzebuje kontaktu z człowiekiem. Jest czujny i ufny, akceptuje dzieci w swoim otoczeniu.

Użytkowość[edytuj | edytuj kod]

Pies do towarzystwa, pies reprezentacyjny. Ze względu na dużą aktywność i sporą wytrzymałość fizyczną sprawdza się w kynologicznych dyscyplinach sportowych czyli agility.

Zdrowie i pielęgnacja[edytuj | edytuj kod]

Szata wymaga codziennej pielęgnacji. To psy długo żyjące, zdarzają się u nich zwyrodnienia kośćca i stawów. Mogą się także pojawiać problemy ze wzrokiem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 337.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.