Niezguła
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Tematyka |
wewnętrzne przeżycia bohatera | ||
| Typ utworu | |||
| Wydanie oryginalne | |||
| Miejsce wydania |
Lwów / Warszawa | ||
| Język |
polski | ||
| Data wydania |
1911 | ||
| Wydawca |
Księgarnia Polska B. Połonieckiego / Wydawnictwo E. Wende | ||
| |||
Niezguła – debiutancka powieść Juliusza Kadena-Bandrowskiego wydana w 1911 równolegle przez Księgarnię Polską B. Połonieckiego we Lwowie i Wydawnictwo E. Wende w Warszawie[1].
Utwór napisany jest w duchu prozy młodopolskiej. Pierwotnie zatytułowany został Tęsknota[2]. Główny bohater (Dem) przeżywa wewnętrzne dylematy, a autor prezentuje czytelnikom skomplikowaną analizę psychologiczną jego przeżyć. Wszystko to ukazane jest na tle społecznych i politycznych realiów rewolucji roku 1905. Pojawiają się wątki autobiograficzne, np. pobyt w Gruzji, co nie zmienia faktu, że autor dystansuje się od bohatera[3].
Wypowiedzi Dema, cytowane niekiedy w mowie niezależnej, są stylizowane i prywatne, co odróżnia je od nie nacechowanych stylistycznie, a zatem bezosobowych kwestii narratora[2].
Według Krystyny Jakowskiej Niezguła jest typową powieścią młodopolską z dużymi podobieństwami do techniki pisarskiej Stefana Żeromskiego, np. charakterystyczną dla Żeromskiego praktyką paralelnego opisu „stanu duszy” postaci i odpowiednio dobranego do tego krajobrazu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Juliusz Kaden-Bandrowski, Niezguła [online], polona.pl [dostęp 2023-04-09].
- ↑ a b c Krystyna Jakowska, Juliusz Kaden-Bandrowski wobec narracji młodopolskiej, „Pamiętnik Literacki”, LXIX, 1978, s. 57.
- ↑ Marek Klecel, Służyć piórem. Juliusz Kaden-Bandrowski (1885-1944), w: Biuletyn IPN, nr 11/2020, s. 144, ISSN 1641-9561