Kościół Świętych Wincentego i Walentego w Bielicach
 1221/WŁ z dnia 16.06.1987
| |||||||||||||||||
| kościół filialny | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Stronie Śląskie  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |||||||||||||||||
 50°16′24,888″N 17°00′23,759″E/50,273580 17,006600
| |||||||||||||||||
Kościół Świętych Wincentego i Walentego w Bielicach – kościół filialny parafii św. Jana Chrzciciela w Nowym Gierałtowie. Pochodzący z roku 1766 kościół położony jest we wsi Bielice, w gminie Stronie Śląskie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół w Bielicach został wzniesiony w roku 1799[1]. Świątynia nie posiadała fundatora, a budowę sfinansowali mieszkańcy wsi[2]. Początkowo była to kaplica modlitewna, następnie kościół cmentarny, a w XX wieku uzyskał status kościoła filialnego[1]. W roku 1939 obiekt został odremontowany przez proboszcza Leona Richtera, wtedy też odnowiono malowidła ścienne[2]. Od roku 1945 kościół nie był użytkowany i stopniowo popadał w ruinę. Dopiero w roku 1986 staraniem księdza Stefana Witczaka, ówczesnego proboszcza parafii Nowym Gierałtowie wyremontowano świątynię i ponownie ją konsekrowano[2].
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 16 czerwca 1987 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kościół jest budowlą późnobarokową, orientowaną, jednonawową, nakrytą dachem dwuspadowym[1]. Świątynia posiada wieloboczne zamknięcie prezbiterium i dobudowaną zakrystię[4]. Od frontu jest dostawiona pięciokondygnacyjna wieża z głównym wejściem, nakryta dachem namiotowym[1]. Elewacje kościoła i wieży są dzielone płaskimi lizenami, wykonanymi w tynku[4]. Z wyposażenia wnętrza jedynie mensa ołtarzowa pochodzi z czasów budowy[5]. Wewnątrz kościoła, na sklepieniu zachowało się malarstwo ścienne przedstawiające patrona świątyni[1]. Na ścianie kościoła obok wejścia jest wmurowana tablica upamiętniająca spotkania opozycjonistów polskich i czechosłowackich, które odbywały się w Górach Złotych i w Bielicach w latach 1981–1989[5]. Przy kościele stoi rzeźba przedstawiająca Ukrzyżowanie, z XIX wieku[4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 16. ISBN 83-213-4366-X.
- ↑ a b c Anna Sobańska-Maj: Bielice. [dostęp 2014-06-08].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ a b c Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 16. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 54. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ a b Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 298. ISBN 978-83-89188-95-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Pilch, Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, ISBN 83-213-4366-X, OCLC 69480077.
- Marek Staffa (redakcja), „Słownik geografii turystycznej Sudetów”, tom 16, Warszawa, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.