Konstanty Rojek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstanty Rojek
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1892
Komorowo

Data śmierci

16 października 1953

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

7 Dywizjon Samochodowy
66 Kaszubski Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca I batalionu 66 Pułku Piechoty im. Marszałka Józefa Piłsudskiego.

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Konstanty Rojek (ur. 16 grudnia 1892 w Komorowie, zm. 16 października 1953[1]) – kapitan Wojska Polskiego, dowódca Legii Wrzesińskiej, oficer armii carskiej walczącej na froncie rosyjsko-niemieckim, dowódca I batalionu 66 Kaszubskiego Pułku Piechoty im. Marszałka Józefa Piłsudskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Komorowie na Mazowszu jako syn Józefa i Władysławy z domu Pluta. Ukończył Szkołę Korpusu Kadetów w Petersburgu. W 1918 ożenił się z Ludmiłą Makarów. Z tego związku urodziło się dwoje dzieci: Konstanty Sergiusz (1928) i Marina Teresa (1936).

W 1920 wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, podczas której został ranny. Po zakończonym leczeniu został przydzielony do 7 Dywizjonu Wojsk Samochodowych w Poznaniu. Następnie dowodził Legią Wrzesińską. W miejscowości Zagóźdź Legia została włączona do 66 Kaszubskiego pułku piechoty jako I batalion, którego pozostał dowódcą. Wraz z Legią przeszedł cały szlak bojowy tego oddziału. 14 grudnia 1920 Legia, licząca ok. 280 żołnierzy wróciła do Wrześni. Za zdobycie Kamienia Królewskiego w rejonie Kobryń-Horodec, w którym Legia toczyła najcięższe walki został odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari. Po przewrocie majowym w 1926 został przeniesiony do rezerwy i podejmował pracę w kilku firmach samochodowych m.in. we Wrześni.

W czasie okupacji, razem z bratem Józefem przebywał w niewoli niemieckiej w oflagu II B Arnswalde i II D Gross-Born. Po oswobodzeniu w 1945 przyjechał do Częstochowy, gdzie przebywała jego rodzina, a stamtąd przeniósł się do Poznania.

Zmarł 16 października 1953 w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku tramwajowym. Został pochowany 19 października 1953 na cmentarzu Junikowo w Poznaniu[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Poznańskie cmentarze. poznan.pl. [dostęp 2015-12-20]. (pol.). (na stronie cmentarza jako rok pochówku widnieje 1963)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leopold Kostrzewski: Rojek Konstanty. W: Roman Nowaczyk (red.): Wrzesiński słownik biograficzny. Wyd. II poprawione i rozszerzone. Września: Wydawnictwo Kropka Jolanta i Waldemar Śliwczyńscy, 2011, s. 237-238. ISBN 978-83-89494-40-5.