Lew Korobczuk
| Prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1919 |
| Data i miejsce śmierci |
10 marca 1944 |
| Proboszcz parafii w Łaskowie | |
| Okres sprawowania |
do 1944 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
1942 |
Lew Korobczuk (ur. 1919 w guberni jarosławskiej, zm. 10 marca 1944 w Łaskowie) – kapłan prawosławny, jeden z męczenników chełmskich i podlaskich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie kapłana prawosławnego, Gabriela Korobczuka, który był m.in. proboszczem parafii w Kulnie i w parafii w Bończy[1]. Ukończył Szkołę Dyrygentów i Psalmistów Cerkiewnych w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej, a po uzyskaniu dyplomu służył jako psalmista w cerkwi w Werbkowicach. Ożenił się z Wierą (nazwisko panieńskie nieznane), z którą miał syna Aleksandra i córkę Raisę. W 1942 otrzymał święcenia kapłańskie.
Posługę duszpasterską niósł początkowo w Chełmie, a następnie objął parafię św. Stefana w Łaskowie. 10 marca 1944 padł ofiarą zbrodni na ukraińskiej ludności cywilnej dokonanej przez oddział AK pod dowództwem Stefana Kwaśniewskiego i batalion Batalionów Chłopskich Stanisława Basaja ps. „Ryś”[2]. Razem z grupą ok. 20 parafian ukrywał się w podziemnym schronie, z którego został wyciągnięty i po torturach zabity, razem z innymi znajdującymi się w kryjówce. Został kilkakrotnie postrzelony, następnie napastnicy ucięli mu głowę i poranili całe ciało nożem[3].
Jego ciało zidentyfikowała następnego dnia ocalała z masakry siostra, która razem z kilkoma mężczyznami pochowała je na cmentarzu w Łaskowie.
Kanonizowany przez Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny 20 marca 2003.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Charkiewicz, Męczennicy XX wieku. Martyrologia Prawosławia w Polsce w biografiach świętych, Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2008, ISBN 978-83-60311-11-0, OCLC 750119647.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ G. J. Pelica. Z dziejów parafii Opieki Matki Bożej w Bończy. „Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego”. 1 (254), styczeń 2011. Warszawa. ISSN 2039-4499.
- ↑ M. Zajączkowski, Ukraińskie podziemie na Lubelszczyźnie w okresie okupacji niemieckiej 1939–1944, Instytut Pamięci Narodowej, Instytut Studiów Politycznych PAN, Lublin–Warszawa 2015, s. 299-300.
- ↑ P. Gerent: Prawosławie na Dolnym Śląsku w latach 1945–1989. Toruń: Adam Marszałek, 2007, s. 55. ISBN 978-83-7441-468-5.