Przełęcz Mielnicka
50°21′13″N 16°39′59″E/50,353611 16,666389 Przełęcz Mielnicka od północnego wschodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
405 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Sudetów  | |
| 50°21′13″N 16°39′59″E/50,353611 16,666389
| |
Przełęcz Mielnicka – przełęcz (405 m n.p.m.) w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Wschodnich w paśmie Krowiarek.
Położenie i opis[edytuj | edytuj kod]
Przełęcz położona jest w północno-zachodniej części pasma Krowiarek, około 6 km na północ od centrum miejscowości Bystrzyca Kłodzka, na granicy wsi Mielnik[1].
Przełęcz stanowi rozległe, ale płytkie i wyraźne siodło, o łagodnych zboczach i podejściach, wcinające się w zmetamorfizowane skały węglanowe głównego grzbietu pasma Krowiarek. Przełęcz oddziela wzniesienia Mrówczyniec (487 m n.p.m.) i Wapniarka (518 m n.p.m.)[1]. Obszar w najbliższym otoczeniu przełęczy oraz podejścia, zajmują łąki i pola uprawne, w górnej części, północno-zachodnie i południowo-wschodnie skrzydło przełęczy porasta las świerkowy regla dolnego z domieszką drzew liściastych. Rejon przełęczy jest bardzo widokowy, a sama przełęcz stanowi punkt widokowy, z której roztacza się panorama Ziemi Kłodzkiej[1].
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Przez przełęcz w przeszłości prowadził stary trakt handlowy, uważany za odnogę szlaku bursztynowego. Z czasem stał się jedną z ważniejszych dróg handlowych, łączących Śląsk z Czechami.
- Przełęcz nosi nazwę od miejscowości Mielnik, której zabudowania górnej części położone są na przełęczy[1].
- Na południowo-wschodnim skrzydle przełęczy znajdują się wyrobiska po nieczynnym kamieniołomie wapienia, a poniżej ruiny wapienników[1].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez przełęcz prowadzi droga krajowa nr 33 z Kłodzka do granicy państwa w Boboszowie[1].
Przez przełęcz prowadzi szlak turystyczny
zielony - prowadzący z Romanowa do Przełęczy Spalona i dalej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 268. ISBN 83-7005-341-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6
- Krzysztof R. Mazurski, Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie, SUDETY Oficyna Wydawnicza Oddziału Wrocławskiego PTTK, Wrocław 1995, ISBN 83-85550-48-8
- Masyw Śnieżnika – Stronie Śląskie, mapa w skali 1:30 000, Wydawnictwo Kartograficzne "Compass", Wrocław 2003, ISBN 83-89165-34-1
- W.Brygier, T.Dudziak; Przewodnik dla prawdziwego turysty; Ziemia Kłodzka; Ofic. Wydaw. "Rewasz"; Pruszków 2010; ISBN 978-83-89188-95-3