Schronisko PTT „U Jacka Majerczaka” w Pieninach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko PTT „U Jacka Majerczaka” w Pieninach
Państwo

 Polska

Pasmo

Pieniny, Karpaty

Data otwarcia

1931

Właściciel

Oddział Pieniński Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Szczawnicy

Położenie na mapie Pienin
Mapa konturowa Pienin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTT „U Jacka Majerczaka” w Pieninach”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTT „U Jacka Majerczaka” w Pieninach”
Ziemia49°25′34″N 20°27′49″E/49,426111 20,463611

Schronisko PTT „U Jacka Majerczaka” w Pieninach – nieistniejące schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, położone w Pieninach, w Szczawnicy na terenie osiedla Piaski przy ulicy Głównej 150a[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Schronisko zostało utworzone w 1931 przez Oddział Pieniński Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, w nowo wybudowanym domu Jacka Majerczaka – górala, przewodnika pienińskiego i flisaka. Mimo że oficjalne otwarcie obiektu nastąpiło w 1931, już trzy lata wcześniej nocowali tu uczestnicy V Międzynarodowego Kongresu Urządzeń Turystycznych. Częstym gościem w nim był Mieczysław Orłowicz. Od 1925 w pobliżu funkcjonowało schronisko „Na Piaskach”, prowadzone przez Oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego „Beskid” w Nowym Sączu.

W trakcie II wojny światowej budynek schroniska był oparciem partyzantów oraz osób nielegalnie przekraczających granicę. Po wojnie władze nie zezwoliły Majerczakowi na dalsze prowadzenie działalności schroniska, a Towarzystwo rozwiązało z nim umowę dzierżawy obiektu. Pomimo to turyści przychodzili tu na nocleg. Ostatecznie schronisko zamknięto w 1950, a jego gospodarz zginął tragicznie w wypadku samochodowym 4 sierpnia 1956.

Oferta[edytuj | edytuj kod]

Schronisko miało 58 miejsc noclegowych, z czego 8 na łóżkach oraz 50 na siennikach. Oferowało również posiłki i napoje. W II połowie lat 30. XX wieku obiekt został zelektryfikowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Barbara Alina Węglarz: Spacerkiem po starej Szczawnicy. Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2011. ISBN 978-83-62460-17-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]