Špičák (Góry Złote)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Špičák
Państwo

 Czechy

Położenie

Skorošice

Pasmo

Góry Złote
Sudety Wschodnie

Wysokość

957 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Špičák”
Ziemia50°17′51,022″N 17°00′40,514″E/50,297506 17,011254

Špičákwzniesienie w Czechach o wysokości 957 m n.p.m. w Górach Złotych w Sudetach Wschodnich, leżące na granicznym grzbiecie Gór Złotych, oddzielającym Polskę od Czech.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie w południowo-zachodniej części Gór Złotych, w pobliżu granicy polsko-czeskiej. Wznosi się między czterema wzniesieniami: od północy Borůvkový vrch (859 m), wschodu Jezevčí vrch (755 m), zachodu Czartowiec (944 m), południa Pośrednia (924) (cz.) Pomezný[1], około 1,6 km, na północny wschód od południowo-wschodnich obrzeży miejscowości Nowy Gierałtów.

Fizjografia[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie w głównym grzbiecie granicznym o stożkowym kształcie z wyrazistym wierzchołkiem oraz nieregularnej rzeźbie o stromych zboczach. Zbocze północno-wschodnie rozcinają dobrze wykształcone V-kształtne doliny górskich potoków. Południowo-zachodnie zbocze opada w kierunku granicy do niższego o 13 m granicznego wzniesienia Czartowiec (944 m n.p.), od którego oddzielone jest niewielkim siodłem. Zachodnie i północne zbocze stromo opada do doliny Studenego potoku (cz.) Studený potok Ostrè údolí, zbocze południowo-wschodnie opada do doliny bezimiennego potoku, zasilającego Skorosický potok. Zbocze wschodnie stromo opada w kierunku niższego o 202 m wzniesienia Jezevčí vrch (755 m).

Wzniesienie zbudowane ze skał metamorficznych, głównie z gnejsów gierałtowskich oraz łupków krystalicznych, fyllitów i amfibolitów. Zbocza wzniesienia pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów glin, żwirów, piasków i lessów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich i osadów powstałych w chłodnym, peryglacjalnym klimacie. Cała powierzchnia wzniesienia porośnięta w całości naturalnym lasem mieszanym regla dolnego a w partiach szczytowych świerkowym regla górnego z niewielką domieszką drzew liściastych. Wzniesienie pod koniec XX wieku dotknęły zniszczenia wywołane katastrofą ekologiczną w Sudetach. Wzniesienie wyraźnie wydzielają wykształcone doliny górskich potoków od: południowego wschodu dolina bezimiennego potoku, a od północnego zachodu dolina Studenego potoku (cz.) Studený potok. Położenie wzniesienia, kształt oraz wyraźny dominujący szczyt czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

  • Zbocza wzniesienia porasta fragment naturalnego lasu mieszanego będące pozostałością gęstej puszczy, w pobliżu jego górnej granicy występuje skarłowaciały starodrzew.
  • Przez wzniesienie przechodzi dział wodny III rzędu.
  • Wzniesienie Czartowiec 944 m n.p.m. położone na południowy zachód na granicy polsko-czeskiej uznawane jest nieraz za bliźniaczy wierzchołek wzniesienia Špičák 957 m n.p.m., którego główny wierzchołek leży po czeskiej stronie.
  • Na zachód od szczytu poniżej niewielkiego siodła znajduje się ((cz.) Pramen pod Stráží) źródło, z którego wypływa Studený potok.
  • Wzniesienie wyraźnie góruje nad czterema wzniesieniami otaczającymi go od: północy, wschodu, zachodu i południa[2].
  • Wzniesienie w przeszłości nosiło nazwę: Spitzberg, (Petrowitzer Spitzberg).

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Do szczytu prowadzi szlak turystyczny[3]

Południowym i zachodnim zboczem prowadzi szlak turystyczny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapy.cz [online], mapy.cz [dostęp 2017-11-21].
  2. Opis wzniesienia
  3. Mapa szlaków

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 17 Góry Złote, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1993, ISBN 83-85773-01-0
  • Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa w skali 1:40 000, Wydawnictwo "Plan", Wrocław 2006, ISBN 83-60180-51-2
  • Ziemia Kłodzka, mapa w skali 1:50 000, Wydawnictwo "Compass", Kraków 2012, ISBN 978-83-7605-346-2