Język pom
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
2 tys. (1987) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | pmo | ||
| IETF | pmo | ||
| Glottolog | pomm1237 | ||
| Ethnologue | pmo | ||
| BPS | 1104 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język pom – język austronezyjski używany w prowincji Papua w Indonezji. Według danych szacunkowych z 1987 r. (SIL International) mówiło nim wówczas 2 tys. osób[1].
Obszar tego języka obejmuje wsie Mias Endi, Pom i Serewen na wyspie Yapen (kabupaten Kepulauan Yapen)[1]. Dodatkowo niektórzy jego użytkownicy zamieszkują wyspę Num (Miosnum); według danych z 1961 r. – miejscowość Yetuairau[2].
Jest blisko spokrewniony z językiem woi[2].
Uchodzi za zagrożony wymarciem. Nie jest używany konsekwentnie przez wszystkie grupy wiekowe (według danych Ethnologue posługują się nim przede wszystkim osoby dorosłe)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Pom, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ a b Johannes Cornelis Anceaux: The Linguistic Situation in the Islands of Yapen, Kurudu, Nau and Miosnum, New Guinea. Dordrecht: Springer, 1961, s. 6–7, seria: Verhandelingen ven het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 35. DOI: 10.1007/978-94-017-4762-2. ISBN 978-94-017-4762-2. OCLC 1086450570. [dostęp 2024-09-04]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Pom. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. [dostęp 2024-09-05]. (ang.).