Syczek kraterowy: Różnice pomiędzy wersjami
Nowy artykuł. |
(Brak różnic)
|
Wersja z 20:07, 25 kwi 2013
Otus jolandae | |
Sangster et al., 2013 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
syczek kraterowy |
Syczek kraterowy (Otus jolandae) – gatunek nowoodkrytego ptaka z rodziny puszczykowatych. Jest endemiczny dla wyspy Lombok. Pierwszy odkryty gatunek, którego zasięg występowania ogranicza się jedynie do tej wyspy.
- Morfologia
Syczek kraterowy podobny jest do syczka moluckiego (Otus magicus). Długość skrzydła wynosi 148-157 mm, ogona 73-75 mm a dzioba 21-23 mm. Broda i gardło białe, pokryte brązowymi paskami, podobnie jak czoło. Wierzch głowy i pokrywy uszne mają oliwkowy odcień. Od dzioba do wierzchu głowy biegnie brązowy pas. Tęczówki złote. Wierzch ciała ochrowy, brzuch biały w cynamonowe pasy. Nogi są opierzone po nasady palców.[1] Holotyp tego gatunku został zebrany w maju 1896 roku przez A. Everetta.
- Zasięg występowania
Nagrania głosów pochodzą z centralnej, północnej i zachodniej wyspy Lombok (Indonezja): z regionu Senggigi (zachodnia część wyspy) z 22-27 sierpnia 2011, na południowo-zachodnim zboczu wulkanu Rinjani 7 września 2003 oraz 3 i4 września 2003, niedaleko miejscowości Senaru 28-30 sierpnia 2008 oraz 27 sierpnia 2008. Występuje w lasach na wysokości 25–1350 m n.p.m.[1]
- Pochodzenie nazwy
Nazwa gatunkowa jolandae nawiązuje do żony Georga Sangstera. Jolanda A. Luksenburg była współodkrywcą syczka kraterowego w 2003 roku i wspierała prace terenowe, które pomogły w opisaniu w 2004 roku lelka sundajskiego (Caprimulgus meesi).[1]
Przypisy
- ↑ a b c G. Sangster, B. F. King, P. Verbelen & C. R. Trainor. 2013.. A New Owl Species of the Genus Otus (Aves: Strigidae) from Lombok, Indonesia. „PLOS ONE”, 2013.