Hinokitiol: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
następna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
1
 
2
Linia 5: Linia 5:
Hinokitiol jest strukturalnie spokrewniony z tropolonem, który nie posiada podstawnika izopropylowego. Tropolony to dobrze znane [[Chelatacja|czynniki chelatujące]].
Hinokitiol jest strukturalnie spokrewniony z tropolonem, który nie posiada podstawnika izopropylowego. Tropolony to dobrze znane [[Chelatacja|czynniki chelatujące]].


== '''Aktywność przeciwdrobnoustrojowa''' ==
== Aktywność przeciwdrobnoustrojowa ==
Hinokitiol ma szeroki zakres działań biologicznych, z których wiele zostało zbadanych i scharakteryzowanych w literaturze. Pierwszym i najbardziej znanym jest silne działanie przeciwdrobnoustrojowe przeciwko wielu bakteriom i grzybom, niezależnie od oporności na antybiotyki.<ref>{{Cytuj |autor = Yin-Hua Shih, Kuo-Wei Chang, Shih-Min Hsia, Cheng-Chia Yu, Lih-Jyh Fuh |tytuł = In vitro antimicrobial and anticancer potential of hinokitiol against oral pathogens and oral cancer cell lines |czasopismo = Microbiological Research |data = 2013-06 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0944-5013 |wolumin = 168 |numer = 5 |s = 254–262 |doi = 10.1016/j.micres.2012.12.007 |url = http://dx.doi.org/10.1016/j.micres.2012.12.007}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = YASUHIRO MORITA, YOSHIKAZU SAKAGAMI, TOSHIHIRO OKABE, TATSUHIKO OHE, YOSHIHIKO INAMORI |tytuł = The Mechanism of the Bactericidal Activity of Hinokitiol |czasopismo = Biocontrol Science |data = 2007 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1884-0205 |wolumin = 12 |numer = 3 |s = 101–110 |doi = 10.4265/bio.12.101 |url = http://dx.doi.org/10.4265/bio.12.101}}</ref> W szczególności wykazano, że hinokitiol jest skuteczny przeciwko ''Streptococcus pneumoniae'', ''Streptococcus mutans'' i ''Staphylococcus aureus'', powszechnym ludzkim patogenom.<ref>{{Cytuj |autor = Tong-Hong Wang, Shih-Min Hsia, Chi-Hao Wu, Shun-Yao Ko, Michael Yuanchien Chen |tytuł = Evaluation of the Antibacterial Potential of Liquid and Vapor Phase Phenolic Essential Oil Compounds against Oral Microorganisms |czasopismo = PLOS ONE |data = 2016-09-28 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1932-6203 |wolumin = 11 |numer = 9 |s = e0163147 |doi = 10.1371/journal.pone.0163147 |url = http://dx.doi.org/10.1371/journal.pone.0163147}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Hisanori Domon, Takumi Hiyoshi, Tomoki Maekawa, Daisuke Yonezawa, Hikaru Tamura |tytuł = Antibacterial activity of hinokitiol against both antibiotic‐resistant and ‐susceptible pathogenic bacteria that predominate in the oral cavity and upper airways |czasopismo = Microbiology and Immunology |data = 2019-06 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0385-5600 |wolumin = 63 |numer = 6 |s = 213–222 |doi = 10.1111/1348-0421.12688 |url = http://dx.doi.org/10.1111/1348-0421.12688}}</ref> Ponadto wykazano, że hinokitiol ma działanie hamujące [[Chlamydia trachomatis|''Chlamydia trachomatis'']] i może być klinicznie przydatny jako lek miejscowy.<ref>{{Cytuj |autor = Hiroaki Yamano, Tsutomu Yamazaki, Kozue Sato, Sadashi Shiga, Toshikatsu Hagiwara |tytuł = In Vitro Inhibitory Effects of Hinokitiol on Proliferation of Chlamydia trachomatis |czasopismo = Antimicrobial Agents and Chemotherapy |data = 2005-06 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0066-4804 |wolumin = 49 |numer = 6 |s = 2519–2521 |doi = 10.1128/aac.49.6.2519-2521.2005 |url = http://dx.doi.org/10.1128/aac.49.6.2519-2521.2005}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Chedgy, Russell. |tytuł = Secondary metabolites of western red cedar (Thuja plicata) : their biotechnological applications and role in conferring natural durability |data = 2010 |data dostępu = 2020-07-30 |isbn = 978-3-8383-4661-8 |wydawca = Lambert Academic Publishing |oclc = 646005570 |url = http://worldcat.org/oclc/646005570}}</ref>
Hinokitiol ma szeroki zakres działań biologicznych, z których wiele zostało zbadanych i scharakteryzowanych w literaturze. Pierwszym i najbardziej znanym jest silne działanie przeciwdrobnoustrojowe przeciwko wielu bakteriom i grzybom, niezależnie od oporności na antybiotyki.<ref>{{Cytuj |autor = Yin-Hua Shih, Kuo-Wei Chang, Shih-Min Hsia, Cheng-Chia Yu, Lih-Jyh Fuh |tytuł = In vitro antimicrobial and anticancer potential of hinokitiol against oral pathogens and oral cancer cell lines |czasopismo = Microbiological Research |data = 2013-06 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0944-5013 |wolumin = 168 |numer = 5 |s = 254–262 |doi = 10.1016/j.micres.2012.12.007 |url = http://dx.doi.org/10.1016/j.micres.2012.12.007}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = YASUHIRO MORITA, YOSHIKAZU SAKAGAMI, TOSHIHIRO OKABE, TATSUHIKO OHE, YOSHIHIKO INAMORI |tytuł = The Mechanism of the Bactericidal Activity of Hinokitiol |czasopismo = Biocontrol Science |data = 2007 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1884-0205 |wolumin = 12 |numer = 3 |s = 101–110 |doi = 10.4265/bio.12.101 |url = http://dx.doi.org/10.4265/bio.12.101}}</ref> W szczególności wykazano, że hinokitiol jest skuteczny przeciwko ''Streptococcus pneumoniae'', ''Streptococcus mutans'' i ''Staphylococcus aureus'', powszechnym ludzkim patogenom.<ref>{{Cytuj |autor = Tong-Hong Wang, Shih-Min Hsia, Chi-Hao Wu, Shun-Yao Ko, Michael Yuanchien Chen |tytuł = Evaluation of the Antibacterial Potential of Liquid and Vapor Phase Phenolic Essential Oil Compounds against Oral Microorganisms |czasopismo = PLOS ONE |data = 2016-09-28 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1932-6203 |wolumin = 11 |numer = 9 |s = e0163147 |doi = 10.1371/journal.pone.0163147 |url = http://dx.doi.org/10.1371/journal.pone.0163147}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Hisanori Domon, Takumi Hiyoshi, Tomoki Maekawa, Daisuke Yonezawa, Hikaru Tamura |tytuł = Antibacterial activity of hinokitiol against both antibiotic‐resistant and ‐susceptible pathogenic bacteria that predominate in the oral cavity and upper airways |czasopismo = Microbiology and Immunology |data = 2019-06 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0385-5600 |wolumin = 63 |numer = 6 |s = 213–222 |doi = 10.1111/1348-0421.12688 |url = http://dx.doi.org/10.1111/1348-0421.12688}}</ref> Ponadto wykazano, że hinokitiol ma działanie hamujące [[Chlamydia trachomatis|''Chlamydia trachomatis'']] i może być klinicznie przydatny jako lek miejscowy.<ref>{{Cytuj |autor = Hiroaki Yamano, Tsutomu Yamazaki, Kozue Sato, Sadashi Shiga, Toshikatsu Hagiwara |tytuł = In Vitro Inhibitory Effects of Hinokitiol on Proliferation of Chlamydia trachomatis |czasopismo = Antimicrobial Agents and Chemotherapy |data = 2005-06 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0066-4804 |wolumin = 49 |numer = 6 |s = 2519–2521 |doi = 10.1128/aac.49.6.2519-2521.2005 |url = http://dx.doi.org/10.1128/aac.49.6.2519-2521.2005}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Chedgy, Russell. |tytuł = Secondary metabolites of western red cedar (Thuja plicata) : their biotechnological applications and role in conferring natural durability |data = 2010 |data dostępu = 2020-07-30 |isbn = 978-3-8383-4661-8 |wydawca = Lambert Academic Publishing |oclc = 646005570 |url = http://worldcat.org/oclc/646005570}}</ref>


Linia 17: Linia 17:
Potencjalne działanie przeciwwirusowe hinokitiolu wynika z jego działania jako jonoforu cynku. Hinokitiol umożliwia napływ jonów cynku do komórek, co hamuje mechanizm replikacji wirusów RNA, a następnie hamuje replikację wirusa'''.[15]''' Niektóre znaczące wirusy RNA obejmują ludzki wirus grypy, SARS. [19] Jony cynku były w stanie znacząco zahamować replikację wirusa w komórkach i udowodniły, że działanie to jest zależne od napływu cynku. Badanie to zostało wykonane z pirytionem jonoforu cynku, który działa bardzo podobnie do Hinokitiolu.<ref>{{Cytuj |autor = B. M. Krenn, E. Gaudernak, B. Holzer, K. Lanke, F. J. M. Van Kuppeveld |tytuł = Antiviral Activity of the Zinc Ionophores Pyrithione and Hinokitiol against Picornavirus Infections |czasopismo = Journal of Virology |data = 2008-10-15 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0022-538X |wolumin = 83 |numer = 1 |s = 58–64 |doi = 10.1128/jvi.01543-08 |url = http://dx.doi.org/10.1128/jvi.01543-08}}</ref>
Potencjalne działanie przeciwwirusowe hinokitiolu wynika z jego działania jako jonoforu cynku. Hinokitiol umożliwia napływ jonów cynku do komórek, co hamuje mechanizm replikacji wirusów RNA, a następnie hamuje replikację wirusa'''.[15]''' Niektóre znaczące wirusy RNA obejmują ludzki wirus grypy, SARS. [19] Jony cynku były w stanie znacząco zahamować replikację wirusa w komórkach i udowodniły, że działanie to jest zależne od napływu cynku. Badanie to zostało wykonane z pirytionem jonoforu cynku, który działa bardzo podobnie do Hinokitiolu.<ref>{{Cytuj |autor = B. M. Krenn, E. Gaudernak, B. Holzer, K. Lanke, F. J. M. Van Kuppeveld |tytuł = Antiviral Activity of the Zinc Ionophores Pyrithione and Hinokitiol against Picornavirus Infections |czasopismo = Journal of Virology |data = 2008-10-15 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0022-538X |wolumin = 83 |numer = 1 |s = 58–64 |doi = 10.1128/jvi.01543-08 |url = http://dx.doi.org/10.1128/jvi.01543-08}}</ref>


W hodowlach komórkowych hinokitiol hamuje namnażanie się ludzkiego rinowirusa, wirusa Coxsackie i mengowirusa. Hinokitiol zakłóca przetwarzanie wirusowych poliprotein, hamując w ten sposób replikację pikornawirusa. Hinokitiol hamuje replikację pikornawirusów poprzez upośledzenie przetwarzania poliprotein wirusowych oraz, że aktywność przeciwwirusowa hinokitiolu zależy od dostępności jonów cynku.[20]
W hodowlach komórkowych hinokitiol hamuje namnażanie się ludzkiego rinowirusa, wirusa Coxsackie i mengowirusa. Hinokitiol zakłóca przetwarzanie wirusowych poliprotein, hamując w ten sposób replikację pikornawirusa. Hinokitiol hamuje replikację pikornawirusów poprzez upośledzenie przetwarzania poliprotein wirusowych oraz, że aktywność przeciwwirusowa hinokitiolu zależy od dostępności jonów cynku.<ref>{{Cytuj |autor = B. M. Krenn, E. Gaudernak, B. Holzer, K. Lanke, F. J. M. Van Kuppeveld |tytuł = Antiviral Activity of the Zinc Ionophores Pyrithione and Hinokitiol against Picornavirus Infections |czasopismo = Journal of Virology |data = 2008-10-15 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0022-538X |wolumin = 83 |numer = 1 |s = 58–64 |doi = 10.1128/jvi.01543-08 |url = http://dx.doi.org/10.1128/jvi.01543-08}}</ref>

== Jonofor żelaza ==
Wykazano, że hinokitiol przywraca produkcję hemoglobiny u gryzoni. Hinokitiol działa jako jonofor żelaza, kierując żelazo do komórek<ref>{{Cytuj |autor = Joseph Heitman, Ci Fu |tytuł = Faculty Opinions recommendation of Restored iron transport by a small molecule promotes absorption and hemoglobinization in animals. |data = 2017-06-28 |data dostępu = 2020-07-30 |opublikowany = Faculty Opinions – Post-Publication Peer Review of the Biomedical Literature |url = http://dx.doi.org/10.3410/f.727609136.793533721}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Joseph Heitman, Ci Fu |tytuł = Faculty Opinions recommendation of Restored iron transport by a small molecule promotes absorption and hemoglobinization in animals. |data = 2017-06-28 |data dostępu = 2020-07-30 |opublikowany = Faculty Opinions – Post-Publication Peer Review of the Biomedical Literature |url = http://dx.doi.org/10.3410/f.727609136.793533721}}</ref>, zwiększając wewnątrzkomórkowe poziomy żelaza. Około 70% żelaza u ludzi jest zawarte w krwinkach czerwonych, a konkretnie w białku hemoglobiny. Żelazo jest niezbędne u wszystkich żywych organizmów i jest kluczowym elementem wielu funkcji anatomicznych, takich jak układ transportu tlenu, synteza kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA) oraz transport elektronów, a niedobór żelaza może prowadzić do zaburzeń krwi, takich jak niedokrwistość, która może być znacząco szkodliwa zarówno dla sprawności fizycznej, jak i umysłowej.<ref>{{Cytuj |tytuł = Magnitude of Human Genetic Variations: A Mini Review |czasopismo = International Journal of Research Studies in Medical and Health Sciences |data = 2017 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 2456-6373 |wolumin = 2 |numer = 2 |doi = 10.22259/ijrsmhs.0202004 |url = http://dx.doi.org/10.22259/ijrsmhs.0202004}}</ref>

== Synergizm cynkowy ==
Hinokitiol jest [[Jonofory|jonoforem]] cynku i uważa się, że jego zdolność hamuje replikację wirusa. W skrócie, jako jonofor cynku, Hinokitiol pomaga w transporcie cząsteczek do komórek przez [[Błona komórkowa|błonę komórkową]] lub błonę wewnątrzkomórkową, zwiększając w ten sposób wewnątrzkomórkowe stężenie określonej cząsteczki (np. Cynku). Dlatego też, wykorzystując [[Leki przeciwwirusowe|przeciwwirusowe]] właściwości cynku, w połączeniu z Hinokitiolem, można przyspieszyć wchłanianie cynku.<ref>{{Cytuj |autor = Ted Gies |tytuł = The ScienceDirect accessibility journey: A case study |czasopismo = Learned Publishing |data = 2018-01 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0953-1513 |wolumin = 31 |numer = 1 |s = 69–76 |doi = 10.1002/leap.1142 |url = http://dx.doi.org/10.1002/leap.1142}}</ref>

=== Badania nad nowotworem ===
W hodowlach komórkowych i badaniach na zwierzętach wykazano, że hinokitiol hamuje metatezę<ref>{{Cytuj |autor = Thanasekaran Jayakumar, Chao-Hong Liu, Guan-Yi Wu, Tzu-Yin Lee, Manjunath Manubolu |tytuł = Hinokitiol Inhibits Migration of A549 Lung Cancer Cells via Suppression of MMPs and Induction of Antioxidant Enzymes and Apoptosis |czasopismo = International Journal of Molecular Sciences |data = 2018-03-22 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1422-0067 |wolumin = 19 |numer = 4 |s = 939 |doi = 10.3390/ijms19040939 |url = http://dx.doi.org/10.3390/ijms19040939}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Yueh-Jung Wu, Wei-Jie Hsu, Li-Hsien Wu, Huei-Pu Liou, Christian Ronquillo Pangilinan |tytuł = Hinokitiol reduces tumor metastasis by inhibiting heparanase via extracellular signal-regulated kinase and protein kinase B pathway |czasopismo = International Journal of Medical Sciences |data = 2020 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1449-1907 |wolumin = 17 |numer = 3 |s = 403–413 |doi = 10.7150/ijms.41177 |url = http://dx.doi.org/10.7150/ijms.41177}}</ref> i ma działanie antyproliferacyjne na komórki nowotworowe.<ref>{{Cytuj |autor = Tae Bok Lee, Jin Hyun Jun |tytuł = Can Hinokitiol Kill Cancer Cells? Alternative Therapeutic Anticancer Agent via Autophagy and Apoptosis |czasopismo = The Korean Journal of Clinical Laboratory Science |data = 2019-06-30 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1738-3544 |wolumin = 51 |numer = 2 |s = 221–234 |doi = 10.15324/kjcls.2019.51.2.221 |url = http://dx.doi.org/10.15324/kjcls.2019.51.2.221}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Tae Bok Lee, Jin Hyun Jun |tytuł = Can Hinokitiol Kill Cancer Cells? Alternative Therapeutic Anticancer Agent via Autophagy and Apoptosis |czasopismo = The Korean Journal of Clinical Laboratory Science |data = 2019-06-30 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1738-3544 |wolumin = 51 |numer = 2 |s = 221–234 |doi = 10.15324/kjcls.2019.51.2.221 |url = http://dx.doi.org/10.15324/kjcls.2019.51.2.221}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Guangya Zhang, Jiangping He, Xiaofei Ye, Jing Zhu, Xi Hu |tytuł = β-Thujaplicin induces autophagic cell death, apoptosis, and cell cycle arrest through ROS-mediated Akt and p38/ERK MAPK signaling in human hepatocellular carcinoma |czasopismo = Cell Death & Disease |data = 2019-03-15 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 2041-4889 |wolumin = 10 |numer = 4 |doi = 10.1038/s41419-019-1492-6 |url = http://dx.doi.org/10.1038/s41419-019-1492-6}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Chien-Hsun Huang, Thanasekaran Jayakumar, Chao-Chien Chang, Tsorng-Harn Fong, Shing-Hwa Lu |tytuł = Hinokitiol Exerts Anticancer Activity through Downregulation of MMPs 9/2 and Enhancement of Catalase and SOD Enzymes: In Vivo Augmentation of Lung Histoarchitecture |czasopismo = Molecules |data = 2015-09-25 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1420-3049 |wolumin = 20 |numer = 10 |s = 17720–17734 |doi = 10.3390/molecules201017720 |url = http://dx.doi.org/10.3390/molecules201017720}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Tae-Bok Lee, Eun-Ju Seo, Ji-Yun Lee, Jin Hyun Jun |tytuł = Synergistic Anticancer Effects of Curcumin and Hinokitiol on Gefitinib Resistant Non-Small Cell Lung Cancer Cells |czasopismo = Natural Product Communications |data = 2018-12 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1934-578X |wolumin = 13 |numer = 12 |s = 1934578X1801301 |doi = 10.1177/1934578x1801301223 |url = http://dx.doi.org/10.1177/1934578x1801301223}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Yin-Hua Shih, Kuo-Wei Chang, Shih-Min Hsia, Cheng-Chia Yu, Lih-Jyh Fuh |tytuł = In vitro antimicrobial and anticancer potential of hinokitiol against oral pathogens and oral cancer cell lines |czasopismo = Microbiological Research |data = 2013-06 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0944-5013 |wolumin = 168 |numer = 5 |s = 254–262 |doi = 10.1016/j.micres.2012.12.007 |url = http://dx.doi.org/10.1016/j.micres.2012.12.007}}</ref>

==== Niedobór cynku ====
Niedobór cynku wykazano w niektórych komórkach nowotworowych, a powrót optymalnego wewnątrzkomórkowego poziomu cynku może prowadzić do zahamowania wzrostu guza. Hinokitiol jest udokumentowanym jonoforem cynku, jednak obecnie potrzebne są dalsze badania w celu ustalenia skutecznych stężeń metod dostarczania hinokitiolu i cynku.

* "Effects of dietary zinc on melanoma growth and experimental metastasis..."<ref>{{Cytuj |autor = Michael J. Murray, Kent L. Erickson, Gerald L. Fisher |tytuł = Effects of dietary zinc on melanoma growth and experimental metastasis |czasopismo = Cancer Letters |data = 1983-12 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0304-3835 |wolumin = 21 |numer = 2 |s = 183–194 |doi = 10.1016/0304-3835(83)90206-9 |url = http://dx.doi.org/10.1016/0304-3835(83)90206-9}}</ref>
* "Dietary zinc deficiency fuels esophageal cancer development by inducing a distinct inflammatory signature..."<ref>{{Cytuj |autor = C Taccioli, H Chen, Y Jiang, X P Liu, K Huang |tytuł = Dietary zinc deficiency fuels esophageal cancer development by inducing a distinct inflammatory signature |czasopismo = Oncogene |data = 2011-12-19 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0950-9232 |wolumin = 31 |numer = 42 |s = 4550–4558 |doi = 10.1038/onc.2011.592 |url = http://dx.doi.org/10.1038/onc.2011.592}}</ref>
* "Association between serum zinc levels and lung cancer: a meta-analysis of observational studies..."<ref>{{Cytuj |autor = Ying Wang, Zhengyi Sun, Aipeng Li, Yongsheng Zhang |tytuł = Association between serum zinc levels and lung cancer: a meta-analysis of observational studies |czasopismo = World Journal of Surgical Oncology |data = 2019-05-06 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1477-7819 |wolumin = 17 |numer = 1 |doi = 10.1186/s12957-019-1617-5 |url = http://dx.doi.org/10.1186/s12957-019-1617-5}}</ref>
* "Research progress on the relationship between zinc deficiency, related microRNA s, and esophageal carcinoma..."<ref>{{Cytuj |autor = Cong-Min Liu, Di Liang, Jing Jin, Dao-Juan Li, Ya-Chen Zhang |tytuł = Research progress on the relationship between zinc deficiency, related microRNAs, and esophageal carcinoma |czasopismo = Thoracic Cancer |data = 2017-09-11 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1759-7706 |wolumin = 8 |numer = 6 |s = 549–557 |doi = 10.1111/1759-7714.12493 |url = http://dx.doi.org/10.1111/1759-7714.12493}}</ref>

== Produkty zawierające Hinokitiol ==
Hinokitiol jest szeroko stosowany w wielu produktach konsumenckich, w tym w kosmetykach, pastach do zębów, sprayach doustnych, kremach przeciwsłonecznych i na porost włosów. Jedną z wiadoących marek w sprzedaży konsumenckich produktów hinokitiolowych jest Hinoki Clinical. Hinoki Clinical (założony w 1956 r.) została założony wkrótce po rozpoczęciu pierwszej „przemysłowej ekstrakcji hinokitiolu” w 1955 r.<ref>{{Cytuj |autor = Hinoki Clinical. Retrieved. |tytuł = "Hinoki Clinical History" |data = 19 May 2020 |data dostępu = 2020-07-30 |opublikowany = xxx |url = http://xxx/ |język = ja}}</ref> Hinoki, obecnie ma ponad 18 różnych linii produktów z hinokitiolem jako składnikiem. Inna marka, a mianowicie „Relief Life”<ref>{{Cytuj |tytuł = DXプロポグリーンデンタル【医薬部外品】｜サプリメント・健康食品のリリーフライフ/株式会社安心通販 |data dostępu = 2020-07-30 |opublikowany = www.anshin-tsuuhan.com |url = https://www.anshin-tsuuhan.com/item/propogreen.html}}</ref>, może pochwalić się sprzedażą ponad miliona past do zębów „Dental Series” zawierającej hinokitiol.<ref>{{Cytuj |tytuł = Series Page |data = 2002 |data dostępu = 2020-07-30 |isbn = 978-0-08-043707-1 |wydawca = Elsevier |s = i–ii |url = http://dx.doi.org/10.1016/s1460-1567(02)80498-6}}</ref> Inni znaczący producenci produktów na bazie hinokitiolu to Otsuka Pharmaceuticals, Kobayashi Pharmaceuticals, Taisho Pharmaceuticals, SS Pharmaceuticals. Poza Azją firmy takie jak Swanson Vitamins® rozpoczynają stosowanie hinokitiolu w produktach konsumenckich na rynkach takich jak USA<ref>{{Cytuj |tytuł = Postnatal changes in maternal serum antioxidant vitamins |czasopismo = The Internet Journal of Nutrition and Wellness |data = 2008 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1937-8297 |wolumin = 6 |numer = 1 |doi = 10.5580/5c1 |url = http://dx.doi.org/10.5580/5c1}}</ref> i Australia<ref>{{Cytuj |tytuł = Postnatal changes in maternal serum antioxidant vitamins |czasopismo = The Internet Journal of Nutrition and Wellness |data = 2008 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1937-8297 |wolumin = 6 |numer = 1 |doi = 10.5580/5c1 |url = http://dx.doi.org/10.5580/5c1}}</ref> jako serum przeciwutleniające i w innych przedsięwzięciach. W 2006 r. Hinokitiol został sklasyfikowany w krajowej liście substancji w Kanadzie jako nietrwały, nieulegający bioakumulacji i nietoksyczny dla organizmów wodnych.<ref>{{Cytuj |tytuł = List of Substances of the Competent Federal Government and Federal State Authorities – Category ″Plants and plant parts″ |data = 2014 |data dostępu = 2020-07-30 |isbn = 978-3-319-10731-8 |miejsce = Cham |wydawca = Springer International Publishing |s = 9–141 |url = http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-10732-5_3}}</ref> Environmental Working Group (EWG), amerykańska grupa aktywistów, poświęciła stronę składnikowi hinokitiolowi, wskazując, że jest to „niskie zagrożenie” w obszarach takich jak „Alergie i immunotoksyczność”, „Rak” oraz „Toksyczność rozwojowa i reprodukcyjna”<ref>{{Cytuj |tytuł = Die Entstehung und Entwicklung der Assoziation EWG-Türkei |data dostępu = 2020-07-30 |isbn = 3-211-20820-8 |miejsce = Vienna |wydawca = Springer-Verlag |s = 1–13 |url = http://dx.doi.org/10.1007/3-211-30166-6_1}}</ref> dając Hinokitiol wynik 1-2. W przeciwieństwie do wyniku Hinokitiolu, [[Paraben propylu|propylparaben]], składnik, który nadal jest sprzedawany w różnych płynach do płukania ust, wykazuje ogromną toksyczność i niebezpieczne obawy. Propyloparaben został uznany przez Komisję Europejską ds. Zaburzeń hormonalnych za substancję zaburzającą funkcjonowanie układu hormonalnego u Ludzi, między innymi<ref>{{Cytuj |tytuł = Die Entstehung und Entwicklung der Assoziation EWG-Türkei |data dostępu = 2020-07-30 |isbn = 3-211-20820-8 |miejsce = Vienna |wydawca = Springer-Verlag |s = 1–13 |url = http://dx.doi.org/10.1007/3-211-30166-6_1}}</ref>, pozostawiając go na poziomie 4-6 na stronie internetowej EWG.

=== Dr ZinX ===
W dniu 2 kwietnia 2020 r. Advance Nanotek<ref>{{Cytuj |autor = Yoshinori Yamamoto |tytuł = Editorial: Organic synthesis for nanotek, and nanotek for organic synthesis |czasopismo = Tetrahedron |data = 2014-09 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 0040-4020 |wolumin = 70 |numer = 36 |s = 6038 |doi = 10.1016/j.tet.2014.04.091 |url = http://dx.doi.org/10.1016/j.tet.2014.04.091}}</ref>, australijski producent tlenku cynku, złożył wspólny wniosek patentowy z firmą AstiVita Limited<ref>{{Cytuj |czasopismo = Journal of Health and Beauty |data = 2020-05-31 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 2005-369X |wolumin = 14 |numer = 1 |doi = 10.35131/ishb.2020.14.1. |url = http://dx.doi.org/10.35131/ishb.2020.14.1.}}</ref> dotyczący kompozycji przeciwwirusowej, która zawierała różne produkty do higieny jamy ustnej<ref>{{Cytuj |autor = Julian Teicher, Nina Dow |tytuł = E-government in Australia: Promise and progress |czasopismo = Information Polity |data = 2003-07-28 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 1875-8754 |wolumin = 7 |numer = 4 |s = 231–246 |doi = 10.3233/ip-2002-0020 |url = http://dx.doi.org/10.3233/ip-2002-0020}}</ref> zawierające hinokitiol jako substancję niezbędną. Marka, która teraz wprowadza ten nowy wynalazek, nazywa się Dr ZinX i prawdopodobnie wypuści kombinację cynku + hinokitiolu w 2020 roku.<ref>{{Cytuj |tytuł = Morley, Cecil Denis, (20 May 1911–14 Feb. 1999), Secretary General, The Stock Exchange, London, 1965–71; retired |data = 2007-12-01 |data dostępu = 2020-07-30 |wydawca = Oxford University Press |opublikowany = Who Was Who |url = http://dx.doi.org/10.1093/ww/9780199540884.013.u180637}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Dr. Akintayo Segun Oguntona, Dr. Ricardo Morasen Cuevas Jose, Dr. Mazwa Hussein |tytuł = Ankylosing Spondylitis among Patients Attending the Rheumatology Outpatient Department of a Specialist Hospital |czasopismo = Saudi Journal of Medicine |data = 2020-01-15 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 2518-3389 |wolumin = 05 |numer = 01 |s = 20–24 |doi = 10.36348/sjm.2020.v05i01.005 |url = http://dx.doi.org/10.36348/sjm.2020.v05i01.005}}</ref> Dnia 18 maja 2020 r. Dr ZinX opublikował wyniki testu „Ilościowego testu zawiesinowego do oceny aktywności wirusobójczej w obszarze medycznym”<ref>{{Cytuj |autor = Dr. Mohammad M. Alalaya, Dr. Hani A. Alrawshdeh, Dr. Ahmad Alkhateeb |tytuł = Combination Method between Fuzzy Logic and Neural Network Models to Predict Amman Stock Exchange |czasopismo = Journal of Business & Economic Policy |data = 2018 |data dostępu = 2020-07-30 |issn = 2375-0766 |wolumin = 5 |numer = 3 |doi = 10.30845/jbep.v5n3p5 |url = http://dx.doi.org/10.30845/jbep.v5n3p5}}</ref>, w którym wykazano zmniejszenie o '3,25 log' (99,9%) dla czystego stężenia w 5 minut przeciwko zastępczym koronawirusom kotów COVID-19. [52] Cynk jest niezbędnym suplementem diety i pierwiastkiem śladowym w organizmie. Globalnie szacuje się, że 17,3% populacji ma nieodpowiednie spożycie cynku. [53] [54]

Wersja z 13:25, 30 lip 2020

Hinokitiol (β-tujaplicina[1]) to naturalny monoterpenoid występujący w drewnie drzew z rodziny Cyprysowatych. Jest pochodną tropolonu i jedną z tujaplicyn.[2] Hinokitiol jest szeroko stosowany w produktach do pielęgnacji jamy ustnej i produktach leczniczych ze względu na swoje szerokie spektrum działania przeciwwirusowego,[3] przeciwbakteryjnego[4] i przeciwzapalnego[5]. Hinokitiol jest jonoforem cynku i żelaza, dodatkowo jest zatwierdzony jako dodatek do żywności.[6]

Nazwa Hinokitiol wywodzi się z faktu, że został on pierwotnie wyizolowany z tajwańskich hinoki w 1936 roku.[7] W rzeczywistości jest prawie nieobecny w japońskich hinoki, podczas gdy występuje w wysokim stężeniu (około 0,04% masy twardzielowej) w Juniperus cedrus, drewnie cedrowym Hiba (Thujopsis dolabrata) i cedrze czerwonym zachodnim (Thuja plicata). Można go łatwo ekstrahować z drewna cedrowego za pomocą rozpuszczalnika i ultradźwięków.[8]

Hinokitiol jest strukturalnie spokrewniony z tropolonem, który nie posiada podstawnika izopropylowego. Tropolony to dobrze znane czynniki chelatujące.

Aktywność przeciwdrobnoustrojowa

Hinokitiol ma szeroki zakres działań biologicznych, z których wiele zostało zbadanych i scharakteryzowanych w literaturze. Pierwszym i najbardziej znanym jest silne działanie przeciwdrobnoustrojowe przeciwko wielu bakteriom i grzybom, niezależnie od oporności na antybiotyki.[9][10] W szczególności wykazano, że hinokitiol jest skuteczny przeciwko Streptococcus pneumoniae, Streptococcus mutans i Staphylococcus aureus, powszechnym ludzkim patogenom.[11][12] Ponadto wykazano, że hinokitiol ma działanie hamujące Chlamydia trachomatis i może być klinicznie przydatny jako lek miejscowy.[13][14]

Aktywność przeciwwirusowa

Nowsze badania wykazały, że hinokitiol wykazuje również działanie przeciwwirusowe, gdy jest stosowany w połączeniu ze związkiem cynku przeciwko kilku ludzkim wirusom, w tym rinowirusom, wirusom coxackie i mengowirusom.[15] Leczenie infekcji wirusowych może przynieść masowe korzyści ekonomiczne i musi mieć ogromne znaczenie dla globalnych instytucji, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia. Upośledzając przetwarzanie wirusowych poliprotein, Hinokitiol hamuje replikację wirusa - jednak zdolność ta jest zależna od dostępności dwuwartościowych jonów metali, ponieważ hinokitiol jest ich chelatorem.[16] Obecność cynku w połączeniu z hinokitiolem wspiera te możliwości i zostały one omówione poniżej.

Inne działania

Oprócz szerokiego spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego, hinokitiol ma również działanie przeciwzapalne i przeciwnowotworowe, które zostało scharakteryzowane w wielu badaniach komórkowych in vitro i badaniach na zwierzętach in vivo. Hinokitiol hamuje kluczowe markery i szlaki zapalne, takie jak TNF-a i NF-kB, i badany jest jego potencjał w leczeniu przewlekłych stanów zapalnych lub autoimmunologicznych. Stwierdzono, że hinokitiol wywiera cytotoksyczność na kilka znanych linii komórek nowotworowych poprzez indukowanie procesów autofagicznych.[17][18]

Badanie koronawirusa

Potencjalne działanie przeciwwirusowe hinokitiolu wynika z jego działania jako jonoforu cynku. Hinokitiol umożliwia napływ jonów cynku do komórek, co hamuje mechanizm replikacji wirusów RNA, a następnie hamuje replikację wirusa.[15] Niektóre znaczące wirusy RNA obejmują ludzki wirus grypy, SARS. [19] Jony cynku były w stanie znacząco zahamować replikację wirusa w komórkach i udowodniły, że działanie to jest zależne od napływu cynku. Badanie to zostało wykonane z pirytionem jonoforu cynku, który działa bardzo podobnie do Hinokitiolu.[19]

W hodowlach komórkowych hinokitiol hamuje namnażanie się ludzkiego rinowirusa, wirusa Coxsackie i mengowirusa. Hinokitiol zakłóca przetwarzanie wirusowych poliprotein, hamując w ten sposób replikację pikornawirusa. Hinokitiol hamuje replikację pikornawirusów poprzez upośledzenie przetwarzania poliprotein wirusowych oraz, że aktywność przeciwwirusowa hinokitiolu zależy od dostępności jonów cynku.[20]

Jonofor żelaza

Wykazano, że hinokitiol przywraca produkcję hemoglobiny u gryzoni. Hinokitiol działa jako jonofor żelaza, kierując żelazo do komórek[21][22], zwiększając wewnątrzkomórkowe poziomy żelaza. Około 70% żelaza u ludzi jest zawarte w krwinkach czerwonych, a konkretnie w białku hemoglobiny. Żelazo jest niezbędne u wszystkich żywych organizmów i jest kluczowym elementem wielu funkcji anatomicznych, takich jak układ transportu tlenu, synteza kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA) oraz transport elektronów, a niedobór żelaza może prowadzić do zaburzeń krwi, takich jak niedokrwistość, która może być znacząco szkodliwa zarówno dla sprawności fizycznej, jak i umysłowej.[23]

Synergizm cynkowy

Hinokitiol jest jonoforem cynku i uważa się, że jego zdolność hamuje replikację wirusa. W skrócie, jako jonofor cynku, Hinokitiol pomaga w transporcie cząsteczek do komórek przez błonę komórkową lub błonę wewnątrzkomórkową, zwiększając w ten sposób wewnątrzkomórkowe stężenie określonej cząsteczki (np. Cynku). Dlatego też, wykorzystując przeciwwirusowe właściwości cynku, w połączeniu z Hinokitiolem, można przyspieszyć wchłanianie cynku.[24]

Badania nad nowotworem

W hodowlach komórkowych i badaniach na zwierzętach wykazano, że hinokitiol hamuje metatezę[25][26] i ma działanie antyproliferacyjne na komórki nowotworowe.[27][28][29][30][31][32]

Niedobór cynku

Niedobór cynku wykazano w niektórych komórkach nowotworowych, a powrót optymalnego wewnątrzkomórkowego poziomu cynku może prowadzić do zahamowania wzrostu guza. Hinokitiol jest udokumentowanym jonoforem cynku, jednak obecnie potrzebne są dalsze badania w celu ustalenia skutecznych stężeń metod dostarczania hinokitiolu i cynku.

  • "Effects of dietary zinc on melanoma growth and experimental metastasis..."[33]
  • "Dietary zinc deficiency fuels esophageal cancer development by inducing a distinct inflammatory signature..."[34]
  • "Association between serum zinc levels and lung cancer: a meta-analysis of observational studies..."[35]
  • "Research progress on the relationship between zinc deficiency, related microRNA s, and esophageal carcinoma..."[36]

Produkty zawierające Hinokitiol

Hinokitiol jest szeroko stosowany w wielu produktach konsumenckich, w tym w kosmetykach, pastach do zębów, sprayach doustnych, kremach przeciwsłonecznych i na porost włosów. Jedną z wiadoących marek w sprzedaży konsumenckich produktów hinokitiolowych jest Hinoki Clinical. Hinoki Clinical (założony w 1956 r.) została założony wkrótce po rozpoczęciu pierwszej „przemysłowej ekstrakcji hinokitiolu” w 1955 r.[37] Hinoki, obecnie ma ponad 18 różnych linii produktów z hinokitiolem jako składnikiem. Inna marka, a mianowicie „Relief Life”[38], może pochwalić się sprzedażą ponad miliona past do zębów „Dental Series” zawierającej hinokitiol.[39] Inni znaczący producenci produktów na bazie hinokitiolu to Otsuka Pharmaceuticals, Kobayashi Pharmaceuticals, Taisho Pharmaceuticals, SS Pharmaceuticals. Poza Azją firmy takie jak Swanson Vitamins® rozpoczynają stosowanie hinokitiolu w produktach konsumenckich na rynkach takich jak USA[40] i Australia[41] jako serum przeciwutleniające i w innych przedsięwzięciach. W 2006 r. Hinokitiol został sklasyfikowany w krajowej liście substancji w Kanadzie jako nietrwały, nieulegający bioakumulacji i nietoksyczny dla organizmów wodnych.[42] Environmental Working Group (EWG), amerykańska grupa aktywistów, poświęciła stronę składnikowi hinokitiolowi, wskazując, że jest to „niskie zagrożenie” w obszarach takich jak „Alergie i immunotoksyczność”, „Rak” oraz „Toksyczność rozwojowa i reprodukcyjna”[43] dając Hinokitiol wynik 1-2. W przeciwieństwie do wyniku Hinokitiolu, propylparaben, składnik, który nadal jest sprzedawany w różnych płynach do płukania ust, wykazuje ogromną toksyczność i niebezpieczne obawy. Propyloparaben został uznany przez Komisję Europejską ds. Zaburzeń hormonalnych za substancję zaburzającą funkcjonowanie układu hormonalnego u Ludzi, między innymi[44], pozostawiając go na poziomie 4-6 na stronie internetowej EWG.

Dr ZinX

W dniu 2 kwietnia 2020 r. Advance Nanotek[45], australijski producent tlenku cynku, złożył wspólny wniosek patentowy z firmą AstiVita Limited[46] dotyczący kompozycji przeciwwirusowej, która zawierała różne produkty do higieny jamy ustnej[47] zawierające hinokitiol jako substancję niezbędną. Marka, która teraz wprowadza ten nowy wynalazek, nazywa się Dr ZinX i prawdopodobnie wypuści kombinację cynku + hinokitiolu w 2020 roku.[48][49] Dnia 18 maja 2020 r. Dr ZinX opublikował wyniki testu „Ilościowego testu zawiesinowego do oceny aktywności wirusobójczej w obszarze medycznym”[50], w którym wykazano zmniejszenie o '3,25 log' (99,9%) dla czystego stężenia w 5 minut przeciwko zastępczym koronawirusom kotów COVID-19. [52] Cynk jest niezbędnym suplementem diety i pierwiastkiem śladowym w organizmie. Globalnie szacuje się, że 17,3% populacji ma nieodpowiednie spożycie cynku. [53] [54]

  1. ↑ β-Thujaplicin 469521 [online], β-Thujaplicin [dostęp 2020-07-30].
  2. ↑ Russell J. Chedgy, Young Woon Lim, Colette Breuil, Effects of leaching on fungal growth and decay of western redcedar, „Canadian Journal of Microbiology”, 55 (5), 2009, s. 578–586, DOI: 10.1139/w08-161, ISSN 0008-4166 [dostęp 2020-07-30].
  3. ↑ B.M. Krenn i inni, Antiviral Activity of the Zinc Ionophores Pyrithione and Hinokitiol against Picornavirus Infections, „Journal of Virology”, 83 (1), 2008, s. 58–64, DOI: 10.1128/jvi.01543-08, ISSN 0022-538X [dostęp 2020-07-30].
  4. ↑ Yoshihiko INAMORI i inni, Antimicrobial Activity and Metalloprotease Inhibition of Hinokitiol-Related Compounds, the Constituents of Thujopsis dolabrata S. and Z. hondai MAK., „Biological & Pharmaceutical Bulletin”, 22 (9), 1999, s. 990–993, DOI: 10.1248/bpb.22.990, ISSN 0918-6158 [dostęp 2020-07-30].
  5. ↑ J Ye i inni, Anti-inflammatory effects of hinokitiol on human corneal epithelial cells: an in vitro study, „Eye”, 29 (7), 2015, s. 964–971, DOI: 10.1038/eye.2015.62, ISSN 0950-222X [dostęp 2020-07-30].
  6. ↑ Stress Check System, „Health evaluation and promotion”, 43 (2), 2016, s. 299–303, DOI: 10.7143/jhep.43.299, ISSN 1347-0086 [dostęp 2020-07-30].
  7. ↑ Ichiro Murata, Shô Itô, Toyonobu Asao, Tetsuo Nozoe: Chemistry and Life, „The Chemical Record”, 12 (6), 2012, s. 599–607, DOI: 10.1002/tcr.201200024, ISSN 1527-8999 [dostęp 2020-07-30].
  8. ↑ Russell J. Chedgy i inni, Screening fungi tolerant to Western red cedar (Thuja plicata Donn) extractives. Part 1. Mild extraction by ultrasonication and quantification of extractives by reverse-phase HPLC, „Holzforschung”, 61 (2), 2007, s. 190–194, DOI: 10.1515/hf.2007.033, ISSN 0018-3830 [dostęp 2020-07-30].
  9. ↑ Yin-Hua Shih i inni, In vitro antimicrobial and anticancer potential of hinokitiol against oral pathogens and oral cancer cell lines, „Microbiological Research”, 168 (5), 2013, s. 254–262, DOI: 10.1016/j.micres.2012.12.007, ISSN 0944-5013 [dostęp 2020-07-30].
  10. ↑ YASUHIRO MORITA i inni, The Mechanism of the Bactericidal Activity of Hinokitiol, „Biocontrol Science”, 12 (3), 2007, s. 101–110, DOI: 10.4265/bio.12.101, ISSN 1884-0205 [dostęp 2020-07-30].
  11. ↑ Tong-Hong Wang i inni, Evaluation of the Antibacterial Potential of Liquid and Vapor Phase Phenolic Essential Oil Compounds against Oral Microorganisms, „PLOS One”, 11 (9), 2016, e0163147, DOI: 10.1371/journal.pone.0163147, ISSN 1932-6203 [dostęp 2020-07-30].
  12. ↑ Hisanori Domon i inni, Antibacterial activity of hinokitiol against both antibiotic‐resistant and ‐susceptible pathogenic bacteria that predominate in the oral cavity and upper airways, „Microbiology and Immunology”, 63 (6), 2019, s. 213–222, DOI: 10.1111/1348-0421.12688, ISSN 0385-5600 [dostęp 2020-07-30].
  13. ↑ Hiroaki Yamano i inni, In Vitro Inhibitory Effects of Hinokitiol on Proliferation of Chlamydia trachomatis, „Antimicrobial Agents and Chemotherapy”, 49 (6), 2005, s. 2519–2521, DOI: 10.1128/aac.49.6.2519-2521.2005, ISSN 0066-4804 [dostęp 2020-07-30].
  14. ↑ Russell. Chedgy, Secondary metabolites of western red cedar (Thuja plicata) : their biotechnological applications and role in conferring natural durability, Lambert Academic Publishing, 2010, ISBN 978-3-8383-4661-8, OCLC 646005570 [dostęp 2020-07-30].
  15. ↑ B.M. Krenn i inni, Antiviral Activity of the Zinc Ionophores Pyrithione and Hinokitiol against Picornavirus Infections, „Journal of Virology”, 83 (1), 2008, s. 58–64, DOI: 10.1128/jvi.01543-08, ISSN 0022-538X [dostęp 2020-07-30].
  16. ↑ B.M. Krenn i inni, Antiviral Activity of the Zinc Ionophores Pyrithione and Hinokitiol against Picornavirus Infections, „Journal of Virology”, 83 (1), 2008, s. 58–64, DOI: 10.1128/jvi.01543-08, ISSN 0022-538X [dostęp 2020-07-30].
  17. ↑ Tae Bok Lee, Jin Hyun Jun, Can Hinokitiol Kill Cancer Cells? Alternative Therapeutic Anticancer Agent via Autophagy and Apoptosis, „The Korean Journal of Clinical Laboratory Science”, 51 (2), 2019, s. 221–234, DOI: 10.15324/kjcls.2019.51.2.221, ISSN 1738-3544 [dostęp 2020-07-30].
  18. ↑ Thanasekaran Jayakumar i inni, Hinokitiol Inhibits Migration of A549 Lung Cancer Cells via Suppression of MMPs and Induction of Antioxidant Enzymes and Apoptosis, „International Journal of Molecular Sciences”, 19 (4), 2018, s. 939, DOI: 10.3390/ijms19040939, ISSN 1422-0067 [dostęp 2020-07-30].
  19. ↑ B.M. Krenn i inni, Antiviral Activity of the Zinc Ionophores Pyrithione and Hinokitiol against Picornavirus Infections, „Journal of Virology”, 83 (1), 2008, s. 58–64, DOI: 10.1128/jvi.01543-08, ISSN 0022-538X [dostęp 2020-07-30].
  20. ↑ B.M. Krenn i inni, Antiviral Activity of the Zinc Ionophores Pyrithione and Hinokitiol against Picornavirus Infections, „Journal of Virology”, 83 (1), 2008, s. 58–64, DOI: 10.1128/jvi.01543-08, ISSN 0022-538X [dostęp 2020-07-30].
  21. ↑ Joseph Heitman, Ci Fu, Faculty Opinions recommendation of Restored iron transport by a small molecule promotes absorption and hemoglobinization in animals. [online], Faculty Opinions – Post-Publication Peer Review of the Biomedical Literature, 28 czerwca 2017 [dostęp 2020-07-30].
  22. ↑ Joseph Heitman, Ci Fu, Faculty Opinions recommendation of Restored iron transport by a small molecule promotes absorption and hemoglobinization in animals. [online], Faculty Opinions – Post-Publication Peer Review of the Biomedical Literature, 28 czerwca 2017 [dostęp 2020-07-30].
  23. ↑ Magnitude of Human Genetic Variations: A Mini Review, „International Journal of Research Studies in Medical and Health Sciences”, 2 (2), 2017, DOI: 10.22259/ijrsmhs.0202004, ISSN 2456-6373 [dostęp 2020-07-30].
  24. ↑ Ted Gies, The ScienceDirect accessibility journey: A case study, „Learned Publishing”, 31 (1), 2018, s. 69–76, DOI: 10.1002/leap.1142, ISSN 0953-1513 [dostęp 2020-07-30].
  25. ↑ Thanasekaran Jayakumar i inni, Hinokitiol Inhibits Migration of A549 Lung Cancer Cells via Suppression of MMPs and Induction of Antioxidant Enzymes and Apoptosis, „International Journal of Molecular Sciences”, 19 (4), 2018, s. 939, DOI: 10.3390/ijms19040939, ISSN 1422-0067 [dostęp 2020-07-30].
  26. ↑ Yueh-Jung Wu i inni, Hinokitiol reduces tumor metastasis by inhibiting heparanase via extracellular signal-regulated kinase and protein kinase B pathway, „International Journal of Medical Sciences”, 17 (3), 2020, s. 403–413, DOI: 10.7150/ijms.41177, ISSN 1449-1907 [dostęp 2020-07-30].
  27. ↑ Tae Bok Lee, Jin Hyun Jun, Can Hinokitiol Kill Cancer Cells? Alternative Therapeutic Anticancer Agent via Autophagy and Apoptosis, „The Korean Journal of Clinical Laboratory Science”, 51 (2), 2019, s. 221–234, DOI: 10.15324/kjcls.2019.51.2.221, ISSN 1738-3544 [dostęp 2020-07-30].
  28. ↑ Tae Bok Lee, Jin Hyun Jun, Can Hinokitiol Kill Cancer Cells? Alternative Therapeutic Anticancer Agent via Autophagy and Apoptosis, „The Korean Journal of Clinical Laboratory Science”, 51 (2), 2019, s. 221–234, DOI: 10.15324/kjcls.2019.51.2.221, ISSN 1738-3544 [dostęp 2020-07-30].
  29. ↑ Guangya Zhang i inni, β-Thujaplicin induces autophagic cell death, apoptosis, and cell cycle arrest through ROS-mediated Akt and p38/ERK MAPK signaling in human hepatocellular carcinoma, „Cell Death & Disease”, 10 (4), 2019, DOI: 10.1038/s41419-019-1492-6, ISSN 2041-4889 [dostęp 2020-07-30].
  30. ↑ Chien-Hsun Huang i inni, Hinokitiol Exerts Anticancer Activity through Downregulation of MMPs 9/2 and Enhancement of Catalase and SOD Enzymes: In Vivo Augmentation of Lung Histoarchitecture, „Molecules”, 20 (10), 2015, s. 17720–17734, DOI: 10.3390/molecules201017720, ISSN 1420-3049 [dostęp 2020-07-30].
  31. ↑ Tae-Bok Lee i inni, Synergistic Anticancer Effects of Curcumin and Hinokitiol on Gefitinib Resistant Non-Small Cell Lung Cancer Cells, „Natural Product Communications”, 13 (12), 2018, 1934578X1801301, DOI: 10.1177/1934578x1801301223, ISSN 1934-578X [dostęp 2020-07-30].
  32. ↑ Yin-Hua Shih i inni, In vitro antimicrobial and anticancer potential of hinokitiol against oral pathogens and oral cancer cell lines, „Microbiological Research”, 168 (5), 2013, s. 254–262, DOI: 10.1016/j.micres.2012.12.007, ISSN 0944-5013 [dostęp 2020-07-30].
  33. ↑ Michael J. Murray, Kent L. Erickson, Gerald L. Fisher, Effects of dietary zinc on melanoma growth and experimental metastasis, „Cancer Letters”, 21 (2), 1983, s. 183–194, DOI: 10.1016/0304-3835(83)90206-9, ISSN 0304-3835 [dostęp 2020-07-30].
  34. ↑ C Taccioli i inni, Dietary zinc deficiency fuels esophageal cancer development by inducing a distinct inflammatory signature, „Oncogene”, 31 (42), 2011, s. 4550–4558, DOI: 10.1038/onc.2011.592, ISSN 0950-9232 [dostęp 2020-07-30].
  35. ↑ Ying Wang i inni, Association between serum zinc levels and lung cancer: a meta-analysis of observational studies, „World Journal of Surgical Oncology”, 17 (1), 2019, DOI: 10.1186/s12957-019-1617-5, ISSN 1477-7819 [dostęp 2020-07-30].
  36. ↑ Cong-Min Liu i inni, Research progress on the relationship between zinc deficiency, related microRNAs, and esophageal carcinoma, „Thoracic Cancer”, 8 (6), 2017, s. 549–557, DOI: 10.1111/1759-7714.12493, ISSN 1759-7706 [dostęp 2020-07-30].
  37. ↑ Hinoki Clinical. Retrieved., "Hinoki Clinical History" [online], xxx, 2020 [dostęp 2020-07-30] (jap.).
  38. ↑ DXプロポグリーンデンタル【医薬部外品】｜サプリメント・健康食品のリリーフライフ/株式会社安心通販 [online], www.anshin-tsuuhan.com [dostęp 2020-07-30].
  39. ↑ Series Page, Elsevier, 2002, i–ii, ISBN 978-0-08-043707-1 [dostęp 2020-07-30].
  40. ↑ Postnatal changes in maternal serum antioxidant vitamins, „The Internet Journal of Nutrition and Wellness”, 6 (1), 2008, DOI: 10.5580/5c1, ISSN 1937-8297 [dostęp 2020-07-30].
  41. ↑ Postnatal changes in maternal serum antioxidant vitamins, „The Internet Journal of Nutrition and Wellness”, 6 (1), 2008, DOI: 10.5580/5c1, ISSN 1937-8297 [dostęp 2020-07-30].
  42. ↑ List of Substances of the Competent Federal Government and Federal State Authorities – Category ″Plants and plant parts″, Cham: Springer International Publishing, 2014, s. 9–141, ISBN 978-3-319-10731-8 [dostęp 2020-07-30].
  43. ↑ Die Entstehung und Entwicklung der Assoziation EWG-Türkei, Vienna: Springer-Verlag, s. 1–13, ISBN 3-211-20820-8 [dostęp 2020-07-30].
  44. ↑ Die Entstehung und Entwicklung der Assoziation EWG-Türkei, Vienna: Springer-Verlag, s. 1–13, ISBN 3-211-20820-8 [dostęp 2020-07-30].
  45. ↑ Yoshinori Yamamoto, Editorial: Organic synthesis for nanotek, and nanotek for organic synthesis, „Tetrahedron”, 70 (36), 2014, s. 6038, DOI: 10.1016/j.tet.2014.04.091, ISSN 0040-4020 [dostęp 2020-07-30].
  46. ↑ „Journal of Health and Beauty”, 14 (1), 2020, DOI: 10.35131/ishb.2020.14.1., ISSN 2005-369X [dostęp 2020-07-30].
  47. ↑ Julian Teicher, Nina Dow, E-government in Australia: Promise and progress, „Information Polity”, 7 (4), 2003, s. 231–246, DOI: 10.3233/ip-2002-0020, ISSN 1875-8754 [dostęp 2020-07-30].
  48. ↑ Morley, Cecil Denis, (20 May 1911–14 Feb. 1999), Secretary General, The Stock Exchange, London, 1965–71; retired, Oxford University Press, 1 grudnia 2007 [dostęp 2020-07-30].
  49. ↑ Dr. Akintayo Segun Oguntona, Dr. Ricardo Morasen Cuevas Jose, Dr. Mazwa Hussein, Ankylosing Spondylitis among Patients Attending the Rheumatology Outpatient Department of a Specialist Hospital, „Saudi Journal of Medicine”, 05 (01), 2020, s. 20–24, DOI: 10.36348/sjm.2020.v05i01.005, ISSN 2518-3389 [dostęp 2020-07-30].
  50. ↑ Dr. Mohammad M. Alalaya, Dr. Hani A. Alrawshdeh, Dr. Ahmad Alkhateeb, Combination Method between Fuzzy Logic and Neural Network Models to Predict Amman Stock Exchange, „Journal of Business & Economic Policy”, 5 (3), 2018, DOI: 10.30845/jbep.v5n3p5, ISSN 2375-0766 [dostęp 2020-07-30].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hinokitiol&oldid=60513652”