Định Hương

Định Hương

Miejsce urodzenia	Chu Minh
Data i miejsce śmierci	1051 klasztor Cảm Ứng
Szkoła	Vô ngôn thông
Linia przekazu Dharmy zen	Vô Ngôn Thông
Nauczyciel	Đa Bảo
Następca	Viên Chiếu, Cứu Chỉ, Bảo Tính, Minh Tâm, Quảng Trí
Zakon	thiền

Định Hương (zm. 1051) – wietnamski mistrz thiền ze szkoły vô ngôn thông.

Życiorys

Pochodził z Chu Minh w prefekturze Thiên Đức. Jego rodzinnym nazwiskiem było Lư. Rodzina praktykowała buddyzm już od wielu pokoleń.

Jeszcze w młodym wieku Định Hương został uczniem mistrza thiền Đa Bảo w świątyni Kiến Sơ. Przez dwadzieścia pięć lat był jego służącym. Đa Bảo miał ponad stu uczniów i Định Hương zaliczał się do najlepszych, razem z Narodowym Nauczycielem Bão Hoà.

Pewnego dnia Định Hương zapytał mistrza Đa Bảo: "Jak mogę zobaczyć prawdziwy umysł?" Đa Bảo powiedział: "Musisz to rozwinąć dla siebie." Định Hương stał się całkowicie pusty po usłyszeniu tych słów i powiedział: "Wszystko jest właśnie takie, nie tylko ja." Đa Bảo powiedział: "Czy już rozumiesz, czy nie?" Định Hương powiedział: "Nawet wtedy kiedy zrozumiałem, nie różniło się to od tego, kiedy nie rozumiałem." Đa Bảo powiedział: "Musisz to zachować." Định Hương zakrył swoje uszy. Đa Bảo krzyknął i Định Hương pokłonił się. Đa Bảo powiedział: "W przyszłości będziesz miał do czynienia z głuchymi ludźmi."

Głównodowodzący generał i Komisarz obrony Nguyễn Tuân bardzo szanował mistrza i zaprosił go do objęcia klasztoru Cảm Ứng na górze Bà Sơn w prefekturze Thiên Đức. Định Hương żył tam i nauczał wielką liczbę uczniów.

Trzeciego dnia trzeciego miesiąca w trzecim roku, canh dần, okresu Sùng Hưng Đại Bảo panowania Lý Thái Tông (pan. 1028-1054), czyli w 1050 roku, Định Hương poczuł się chory. Zwołał mnichów, aby ich pożegnać, i wygłosił wiersz:

Pierwotnie nie ma mieszkania, Naszym mieszkaniem jest prawdziwa szkoła [thiền]. Prawdziwa szkoła jest iluzoryczna jak to, Iluzoryczne istnienie równa się pustce pustki.

Po skończeniu wiersza nagle zmarł.

Linia przekazu Dharmy

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

• 33/6. Huineng (638-713)
  • 34/7. Nanyue Huairang (677-744) szkoła hongzhou
    • 35/8. Mazu Daoyi (707-788)
  • 36/9. Baizhang Huaihai (720-814)
    • 37/10/1. Vô Ngôn Thông (759-826) Wietnam - szkoła vô ngôn thông
      • 38/11/2. Cảm Thành (zm. 860)
        • 39/12/3. Thiện Hội (zm. 900)
          • 40/13/4. Vân Phong (zm. 956)
            • 41/14/5. Khuông Việt (933-1011)
              • 42/15/6. Đa Bảo (zm. po 1028)
                • 43/16/7. Định Hương (zm. 1051)
                  • 44/17/8. Viên Chiếu (999-1090)
                    • 45/18/9. Thông Biện (zm. 1134)
                      • 46/19/10. Biện Tâi (bd)
                      • 46/19/10. Đạo Huệ (zm. 1173)
                        • 47/20/11. Tịnh Lực (1112-1175)
                        • 47/20/11. Trí Bảo (zm. 1190)
                        • 47/20/11. Trường Nguyên (1110-1165)
                        • 47/20/11. Minh Trí (zm. 1196)
                          • 48/21/12. Quảng Nghiêm (1122-1190
                            • 49/22/13. Thường Chiếu (zm. 1203)
                              • 50/23/14. Thông Thiền (zm. 1228) laik
                                • 51/24/15. Tức Lự (bd)
                                  • 52/25/16. Ứng Vương (bd) laik
                              • 50/23/14. Thần Nghi (zm. 1216)
                                • 51/24/15.. Ẩn Không (bd)
                        • 47/20/11. Tín Học (zm. 1190)
                        • 47/20/11. Tịnh Không (1091-1170)
                        • 47/20/11. Dại Xả (1120-1180)
                  • 44/17/8. Cứu Chỉ
                  • 44/17/8. Bảo Tính (zm. 1034)
                  • 44/17/8. Minh Tâm (zm. 1034)
                • 43/16/7. Thiền Lão
                  • 44/17/8. Quảng Trí
                    • 45/18/9. Mãn Giác (1052-1096)
                      • 46/19/10. Bổn Tịnh (1100-1176)
                    • 45/18/9. Ngộ Ấn (1020-1088)

Bibliografia

• Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. University of Hawai'i Press, Honolulu. 1997. Str. 481. ISBN 0-8248-1948-9