Łucja Pawlicka-Nowak
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1938 |
| Data i miejsce śmierci |
27 lutego 2020 |
| doktor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: archeologia | |
| Alma Mater | |
Łucja Pawlicka-Nowak (ur. 21 stycznia 1938 w Poznaniu, zm. 27 lutego 2020 w Koninie) – polska archeolog i historyk, w latach 1974–2006 dyrektor Muzeum Okręgowego w Koninie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Córka Jana i Matyldy Pawlickich. W 1962 roku ukończyła archeologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, na tej samej uczelni uzyskała później stopień doktora[1]. W 1963 roku wyszła za mąż za kolegę ze studiów – Andrzeja Nowaka. W 1964 roku urodziła im się córka Natalia[1].
Od 1967 roku mieszkała w Koninie, podjęła pracę w Muzeum Zagłębia Konińskiego, gdzie jej mąż był kierownikiem. W 1974 roku powołano ją na stanowisku dyrektora muzeum. Od 1987 roku była organizatorką Muzeum byłego Obozu Zagłady w Chełmnie nad Nerem, kierowała badaniami archeologicznymi na terenie obozu[2]. Przyczyniła się także do zabezpieczenia macew z cmentarza żydowskiego w Turku oraz upamiętnienia kolejnych dwudziestu cmentarzy[1][3]. Od 1997 roku współpracowała z Radą Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[1]. W 2006 roku przestała pełnić funkcję dyrektora muzeum, dalej jednak pracowała w muzeum. W 2012 roku przeszła na emeryturę[4][5].
Była autorką i redaktorką publikacji naukowych na temat obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem oraz badań archeologicznych przeprowadzonych na jego terenie[4][6]. Najważniejszą publikacją jej autorstwa był zbiór Świadectwa Zagłady[6]. Pracowała nad wydaniem w języku polskim relacji Mordechaja Żurawskiego. Pod koniec życia badała historię getta w Żychlinie[6] i getta wiejskiego w Czachulcu[2]. W 2005 roku była konsultantką fabularyzowanego serialu dokumentalnego Auschwitz. Naziści i „Ostateczne Rozwiązanie”[7].
Zajmowała się także hodowlą kotów rasowych, które prezentowała na wystawach. W siedzibie muzeum opiekowała się bezdomnymi kotami[8].
Zmarła 27 lutego 2020 roku w Koninie. Jej pogrzeb odbył się 5 marca 2020 roku na cmentarzu w Koninie–Gosławicach, brał w nim udział m.in. ks. Wojciech Lemański[8][9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Nowicki 2020 ↓, s. 43.
- ↑ a b Cerowała pamięć (O Łucji Pawlickiej-Nowak) | miasteczko poznan [online], www.miasteczkopoznan.pl [dostęp 2023-09-18].
- ↑ Łucja Pawlicka-Nowak (1938 – 2020) [online], jewish.pl, 28 lutego 2020 [dostęp 2023-09-18] (pol.).
- ↑ a b Nowicki 2020 ↓, s. 44.
- ↑ Zmarła Łucja Pawlicka-Nowak. Przez wiele lat szefowała muzeum [online], LM.pl, 28 lutego 2020 [dostęp 2023-09-18] (pol.).
- ↑ a b c Nowicki 2020 ↓, s. 45.
- ↑ Łucja Pawlicka-Nowak w bazie filmpolski.pl
- ↑ a b Nowicki 2020 ↓, s. 46.
- ↑ Zmarła Łucja Pawlicka-Nowak [online], Konińska Fundacja Kultury, 10 marca 2020 [dostęp 2023-09-18] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przemysław Nowicki, Łucja Pawlicka-Nowak (1938–2020) – badaczka Zagłady, prekursorka archeologii miejsc pamięci, „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”, 16, Centrum Badań nad Zagładą Żydów, 2020, s. 43-46, ISSN 1895-247X.