Ślinianka podjęzykowa większa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ślinianka podjęzykowa jednoprzewodowa u człowieka

Ślinianka podjęzykowa większa[1], ślinianka podjęzykowa jednoprzewodowa[2] (glandula sublingualis major[1], glandula sublingualis monostomatica[2]) – jeden z gruczołów wytwarzających ślinę[1].

Wraz z ślinianką podjęzykową mniejszą zalicza się do ślinianek podjęzykowych, gruczołów ślinowych leżących pod śluzówką jamy ustnej w okolicy jej zachyłka podjęzykowego bocznego. W odróżnieniu od ślinianki podjęzykowej mniejszej jest to gruczoł jednoprzewodowy – posiada on pojedynczy przewód wyprowadzający, uchodzący do jamy ustnej na mięsku podjęzykowym[1].

Ślinianka podjęzykowa większa nie występuje u konia. Przeżuwacze cechują ślinianką podjęzykową większą ulokowaną bocznie i do dołu od ślinianki podjęzykowej mniejszej[1]. U żyrafy gruczoł jednoprzewodowy leży dziobowo, łączy się też z gruczołem kontralateralnym w wąskiej przestrzeni międzyżuchwowej[3]. U świni i drapieżnych to gruczoł wieloprzewodowy leży zewnętrznie[1]. U drapieżnych sąsiaduje z żuchwą i mięśniem skrzydłowym z jednej strony, a mięśniem dwubrzuścowym z drugiej. Przewód jej biegnie obok przewodu ślinianki żuchwowej, który też uchodzi na mięsku podjęzykowym[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Krysiak i Świeżyński 2012 ↓, s. 48.
  2. a b Krysiak i Świeżyński 2012 ↓, s. 47.
  3. William Pérez, Virginie Michel, Hassen Jerbi & Noelia Vazquez. Anatomy of the Mouth of the Giraffe (Giraffa camelopardalis rothschildi). „International Journal of Morphology”. 30 (1), s. 322-329, 2012. ISSN 0717-9502. (ang.). 
  4. Krysiak i Świeżyński 2012 ↓, s. 72.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński: Anatomia zwierząt. T. 2: Narządy wewnętrzne i układ krążenia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16755-4.