Park Narodowy Świętej Katarzyny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Świętej Katarzyny
محمية سانت كاترين
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Egipt

Data utworzenia

1996

Powierzchnia

4350 km²

Dyrekcja

Święta Katarzyna

Położenie na mapie Egiptu
Mapa konturowa Egiptu, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Świętej Katarzyny”
28°33′N 33°58′E/28,550000 33,966667
Miejscowy Beduin na górze Synaj
Klasztor Świętej Katarzyny
Peryferie miejscowości Święta Katarzyna.
Widok ze szczytu góry Synaj
Okolice miejsca Tabera
Południowo-wschodnie tereny Świętej Katarzyny
Unikatowe formy skalne przy górze Synaj
Okolice Dżabal Tahuna i Dżabal Sirbal
Stare kopalnie turkusu koło Sarabit al-Chadim

Park Narodowy Świętej Katarzyny (arab. ‏محمية سانت كاترين‎) – rezerwat przyrody i kultury w południowej części półwyspu Synaj w muhafazie Synaj Południowy w Egipcie. Ma powierzchnię 4350 km² i obejmuje płaskowyż oraz najwyższe pasmo górskie w Egipcie[1]. Obszar uznano za chroniony w 1988, a park narodowy utworzono w 1996 roku. Siedzibą władz administracyjnych jest miejscowość Święta Katarzyna.

W 2002 roku fragment parku o powierzchni 640 km² został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Ten suchy ekosystem górski cechuje się różnorodnością gatunków flory i fauny, niektóre występują endemicznie. Z występujących tu około 472 gatunków roślin 115 ma właściwości lecznicze, a 19 występuje tylko w tym parku narodowym. Do tej pory udokumentowano z tego obszaru 27 gatunków ssaków (w tym 9 nietoperzy) i 46 gatunków gadów, z czego 15 występuje tylko tutaj.

Na terenie obszaru chronionego istnieje ponad 200 miejsc związanych z kultem religijnym (w tym klasztory i kościoły, ruiny klasztorów z okresu bizantyjskiego), unikatowe formacje skalne i punkty widokowe.

Większość osób odwiedzających ten park narodowy przybywa z kurortów Riwiery Morza Czerwonego (Szarm el-Szejk, Dahab, Taby) oraz z Kairu.

Klimat[edytuj | edytuj kod]

Średnia temperatura przekracza 30 °C w lecie. Podczas zimowych nocy temperatura może spaść poniżej zera, a na szczytach gór nawet do –14 °C na szczycie góry.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]