Święto czterdziestu męczenników w Sztipie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święto czterdziestu męczenników w Sztipie
Ilustracja
Obchody święta w 1926 roku.
Dzień

22 marca

Państwa

 Macedonia Północna

Zwyczaje

Wejście na wzgórze Isar. Zebranie 40 kamieni. Po wrzuceniu 39 do rzeki pozostawiony kamień należy włożyć pod poduszkę, aby w nocy śnić o ukochanym.

Upamiętnia

czterdziestu męczenników z Sebasty

Święto czterdziestu męczenników w Sztipie – macedońskie święto obchodzone 22 marca w Sztipie w Macedonii. W 2013 roku wpisane przez UNESCO na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Święto jest uznawane za pierwszy dzień wiosny i obchodzone 22 marca ku czci czterdziestu męczenników z Sebasty. Uczestnicy obchodów gromadzą się w Sztipie i udają na wzgórze Isar[1]. Po drodze zatrzymują się w cerkwi św. Michała Archanioła należącej do Macedońskiego Kościoła Prawosławnego[2]. Zgodnie z tradycją podczas wędrówki każdy powinien pozdrowić 40 znajomych oraz zebrać 40 kamieni i 40 kwiatów lub gałązek z rosnących w pobliżu migdałowców. Po wejściu na szczyt wzgórza należy wypowiedzieć życzenia i wrzucić 39 kamieni do płynącej w dole rzeki. Ostatni kamień należy zachować i włożyć wieczorem pod poduszkę. Niezamężnym dziewczynom ma się przyśnić ukochany[3]. Przez dwa lata, w okresie pandemii nie organizowano obchodów. Wznowiono je w 2022 roku[4]. Po dwuletniej przerwie odbyła się również 8 edycja Poetski pozdraw na Czetrse. Wzięło w niej udział 100 poetów, a przygotowane wiersze zostały wydane w okolicznościowym tomiku[5].

Wpis na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO[edytuj | edytuj kod]

Wniosek o wpis na Światową Listę niematerialnego Dziedzictwa UNESCO został złożony w 2011 roku. Wpisu dokonano podczas spotkania w Baku w dniach 2–7 grudnia 2013 roku[6]. W kolejnych obchodach w 2014 roku wzięli udział: prezydent Republiki Macedonii Ǵorge Iwanow, minister kultury Elizabeta Kanczeska-Miłewska, dyrektor Instytutu Folkloru Marko Cepenkowa Zoran Malinow, burmistrz Sztipu Iłczo Zahariew[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]