Elseya irwini

	Elseya irwini
	Cann, 1997
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	żółwie
Podrząd	żółwie bokoszyjne
Rodzina	matamatowate
Rodzaj	Elseya
Gatunek	Elseya irwini
Synonimy
	Elseya stirlingi Wells & Wellington, 1985 (nomen dubium); Elseya dentata irwini — Artner, 2008; Elseya (Pelocomastes) irwini — Thomson et al. 2015;
	Elseya stirlingi Wells & Wellington, 1985 (nomen dubium); Elseya dentata irwini — Artner, 2008; Elseya (Pelocomastes) irwini — Thomson et al. 2015;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Elseya irwini – gatunek żółwia bokoszyjnego z rodziny matamatowatych (Chelidae) odkryty w 1990 r. przez przyrodnika Steve’a Irwina (wraz z ojcem, Bobem Irwinem) i nazwany na jego cześć^[3]. Zaobserwowano je jedynie w trzech australijskich rzekach – Broken-Bowen, Burdekin i South Johnstone River w stanie Queensland.

Wygląd

Zwierzę ma żółtawą głowę z różowym nosem. Cechą charakterystyczną jest specjalny organ w kloace służący do oddychania^[4]. Jest to jeden z największych australijskich żółwi – jego masa dochodzi do 6 kg.

Zagrożenie

Światowa populacja tego gatunku wynosi prawdopodobnie ok. 5000 osobników, z czego większość to zwierzęta starsze i samice. Gatunek zagrożony wymarciem.

Przypisy

↑ Elseya irwini, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ P. Uetz & J. Hallermann, Elseya irwini, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-02-22] (ang.).
↑ J.J. Cann J.J., Irwin's Turtle, Elseya irwini sp. nov., „Monitor: Journal of the Victorian Herpetological Society”, 9 (1), 1997, s. 36–40 [dostęp 2023-01-10] (ang.).
↑ JanJ. Sochaczewski JanJ., Oddychający odbytem żółw wymiera, [w:] dziennik.pl [online], 5 listopada 2007 .

[itis-1] Elseya irwini, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[rd-2] P. Uetz & J. Hallermann, Elseya irwini, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-02-22] (ang.).

[Cann-3] J.J. Cann J.J., Irwin's Turtle, Elseya irwini sp. nov., „Monitor: Journal of the Victorian Herpetological Society”, 9 (1), 1997, s. 36–40 [dostęp 2023-01-10] (ang.).

[4] JanJ. Sochaczewski JanJ., Oddychający odbytem żółw wymiera, [w:] dziennik.pl [online], 5 listopada 2007 .

[1]

[2]

[3]

[4]