Żleb Śpiących Rycerzy
Żleb Śpiących Rycerzy – żleb opadający z Małego Giewontu w południowo-zachodnim kierunku do Doliny Małej Łąki. Ma wylot w lesie w Wyżniem. Jego dolny odcinek jest piarżysty. Około 200 m od wylotu znajduje się w żlebie przewieszony próg o wysokości około 40 m i szerokości 40 m. W dolnej części progu jest okap na kilka metrów wystający od pionu, górna część progu to skalno-trawiaste urwisko. Możliwe jest obejście progu na kilka sposobów. Podczas śnieżnej zimy cały próg mimo swojej wysokości jest zasypany śniegiem[1].
Lewe (patrząc od dołu) ograniczenie Żlebu Śpiących Rycerzy tworzy grzęda opadająca z Wysokiej Giewonckiej Baszty, prawe – Siodłowa Turnia. Czerwony szlak turystyczny przecina górną, trawiastą część żlebu[1].
W Żlebie Śpiących Rycerzy znajdują się otwory wlotowe dwóch jaskiń:
- pod wielkim okapem progu jest otwór Jaskini Śpiących Rycerzy,
- wyżej w żlebie jest otwór Jaskini Śpiących Rycerzy Wyżniej[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 978-83-7104-002-3, OCLC 749766988.
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-04-20] (pol.).