Jaskinia Śpiących Rycerzy Wyżnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinia Śpiących Rycerzy Wyżnia
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Małej Łąki

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

112 m

Głębokość

22,20 m

Deniwelacja

26 m

Wysokość otworów

1424 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

120 m

Ekspozycja otworów

ku WSW

Data odkrycia

znana od dawna

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.D-12.19

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Śpiących Rycerzy Wyżnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Śpiących Rycerzy Wyżnia”
Ziemia49°15′01″N 19°55′24″E/49,250197 19,923356

Jaskinia Śpiących Rycerzy Wyżniajaskinia w zboczu Małego Giewontu w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich[1]. Wejście do niej znajduje się w Żlebie Śpiących Rycerzy na wysokości około 1424 metrów n.p.m., w pobliżu Dziury nad Jaskinią Śpiących Rycerzy II, powyżej wejścia do Jaskini Śpiących Rycerzy[2]. Długość jaskini wynosi 112 metrów, a jej deniwelacja 26 metrów[3][4].

Mały Giewont

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Główną częścią jaskini jest wielka sala (15 × 18 × 10 m) pokryta blokami skalnymi. Z otworu wejściowego (w bok odchodzi ciasny 7-metrowy korytarzyk) idzie się do niej najpierw w dół 15-metrowym korytarzem, dalej studzienką i odchodzącym z jej dna 7-metrowym korytarzem. W sali:

  • w północno-zachodniej ścianie zaczyna się obszerny 45-metrowy korytarz kończący się zawaliskiem.
  • w północno-wschodniej ścianie zaczyna się korytarzyk, z którego do góry idą ciasne kominki, rozdzielone filarami skalnymi. Prowadzą one do okna znajdującego się w sali[5].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

W jaskini można spotkać mleko wapienne, drobne nacieki grzybkowe oraz nieliczne stalaktyty.

Ściany są mokre. W początkowym korytarzu przez większą część roku leży śnieg. Rosną w nim paprocie, mchy, glony i porosty.

Jaskinię zamieszkują nietoperze[5].

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. Jej opis i plan sporządziła w dniach 23 i 27 lipca 1980 roku I. Luty przy współpracy B. Osieckiego i W. Skierniewskiego[3][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
  2. Władysław Cywiński: Tom 1. Giewont. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1994, seria: Tatry. Przewodnik szczegółowy. ISBN 83-7104-002-3.
  3. a b Jaskinia Śpiących Rycerzy Wyżnia, Oficjalna Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego przy KTJ PZA – opis jaskini, plan, www.sktj.pl [online], www.sktj.pl [dostęp 2016-01-13].
  4. Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
  5. a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-15].