Żylenica nadwodna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żylenica nadwodna
Sialis lutaria
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

wielkoskrzydłe

Rodzina

żylenicowate

Rodzaj

Sialis

Gatunek

żylenica nadwodna

Żylenica nadwodna, kąpielica (Sialis lutaria) – owad z rzędu wielkoskrzydłych. Występuje w prawie całej Europie[1], pospolity w całej Polsce.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Larwa wielkości ok. 4 cm, imago - 2,5-3 cm. Dorosłe owady są ciemno ubarwione, mają dwie pary skrzydeł z licznymi żyłkami. Aparat gębowy larw i dorosłych typu gryzącego. Larwy mają segmentowane i orzęsione skrzelotchawki, będące przekształconymi odnóżami odwłokowymi.

Samice zazwyczaj kopulują z kilkoma samcami.

Jaja składane są na nadwodnych liściach i łodygach roślin. Wylęgające się larwy spadają wprost do wody. Larwy prowadzą wodny tryb życia, są drapieżne, żywią się larwami owadów wodnych (głównie ochotkowate), małymi mięczakami (groszkówka), płazińcami i obleńcami. Rozwój larwalny trwa zazwyczaj dwa lata i występuje 9 stadiów larwalnych.

Przepoczwarczenie odbywa się na lądzie, czasem dość daleko od brzegu zbiornika wodnego.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Spotkać można je latem w pobliżu zbiorników wodnych, siedzące na roślinności. Występują na dnie mulistym.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sialis lutaria (Linnaeus, 1758) [online], www.gbif.org [dostęp 2023-03-15] (ang.).