Adam Hieronim Lubomirski
 Herb Lubomirskich używany też przez przedstawicieli rodziny. Alternatywne nazwy Druszyna, Szreniawa bez Krzyża, Corrulus, Curvatura, Krzywaśnic, Krzywaśny | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Wanda Maria Lubomirska (1841–1910) |
| Odznaczenia | |
| |
Adam (Hieronim Karol) Lubomirski (1812–1873), syn Franciszka Grzegorza Lubomirskiego i Anny Lubomirskiej z d. Dobrzańskiej (1773-1819) - drugiej żony Franciszka[1], linii rzeszowsko-rozwadowskiej. Ożeniony w 1840 z Karoliną Eweliną Ponińską (1822–1890)[2][3]. Pochowany w krypcie klasztoru franciszkanów w Rozwadowie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Polski książę, oficer wojsk polskich, oficer artylerii polowej, walczył jako ochotnik w powstaniu listopadowym. Po stłumieniu zrywu władze carskie pozbawiły rodzinę części majątku leżącego w zaborze rosyjskim. Kawaler krzyża Virtuti Militari[2].
Po bezpotomnej śmierci brata, Jerzego Romana, testamentem brata, został spadkobiercą rodowego majątku Lubomirskich w Charzewicach. Przeniósł się do Charzewic z dóbr miżynieckich, którymi dotąd zarządzał i które wszyły w skład majątku. Powiększył też majątek o klucz dóbr krakowieckich (pow. przemyski).
Rozbudował i przebudował pałac w Charzewicach, w stylu klasycystycznym, dodając doń murowane piętrowe oskrzydlenia, czyniąc go bardziej okazałą rodową siedzibą Lubomirskich, linii rzeszowsko - rozwadowskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sejm Wielki [online] [dostęp 2024-03-26].
- ↑ a b Turystyczny szlak gniazd rodowych Lubomirskich - Stalowa Wola - Kompas Turystyczny [online], web.archive.org, 26 kwietnia 2012 [dostęp 2023-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-26].
- ↑ Adam Lubomirski b. 1812 d. 1873 - Rodovid PL [online], pl.rodovid.org [dostęp 2023-05-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ks. Wilhelm Gaj - Piotrowski. Lubomirscy rodowej linii rzeszowsko- rozwadowskiej. Wyd. Muzeum Regionalne w Stalowej Woli ,2002. ISBN 83-911733-2-1, 83-911733-8-0