Agostino Cusani (1655–1730)
| Kardynał prezbiter | |
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 października 1655 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 grudnia 1730 |
| Nuncjusz apostolski we Francji | |
| Okres sprawowania |
1706–1712 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
2 sierpnia 1682 |
| Sakra biskupia |
23 kwietnia 1696 |
| Kreacja kardynalska |
18 maja 1712 |
| Kościół tytularny |
Santa Maria del Popolo |
| Data konsekracji |
23 kwietnia 1696 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Agostino Cusani (ur. 20 października 1655 w Mediolanie, zm. 27 grudnia 1730 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 20 października 1655 roku w Mediolanie, jako syn Ottavia Cusaniego i Margherity Biglii[1]. Studiował na Uniwersytecie Pawijskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 2 sierpnia 1682 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Następnie został protonotariuszem apostolskim i klerykiem Kamery Apostolskiej[1]. 2 kwietnia 1696 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Amasyi, a trzy tygodnie później przyjął sakrę[2]. Jednocześnie mianowano go nuncjuszem w Wenecji i asystentem Tronu Papieskiego[1]. Dziesięć lat później został nuncjuszem we Francji[2]. W 1711 roku został arcybiskupem ad personam Pawii, a rok później zrezygnował ze służby dyplomatycznej[2]. 18 maja 1712 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria del Popolo[2]. W kolejnym roku został legatem w Bolonii, a w 1724 zrezygnował z zarządzania diecezją[1]. Zmarł 27 grudnia 1730 roku[1].