Akademik Łomonosow
Akademik Łomonosow (ros. Академик Ломоносов) – rosyjska pływająca elektrownia jądrowa nazwana na cześć fizyka, akademika Michaiła Łomonosowa. Jest to pierwsza rosyjska konstrukcja tego typu i pierwsza na świecie seryjnie produkowana[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Problemy z dostarczaniem energii do odległych i trudno dostępnych rejonów Rosji skłoniło rosyjskie Ministerstwo Energii Atomowej (przekształcone później w Rosenergoatom) do podjęcia w 2000 roku decyzji o budowie serii przynajmniej ośmiu pływających elektrowni jądrowych. Takie elektrownie miałyby cumować w pobliżu nadmorskich miast lub zakładów przemysłowych i produkować ciepło oraz elektryczność na ich potrzeby. Szczególne zainteresowanie wykorzystaniem takiego sposobu pozyskiwania energii wykazywał Gazprom, który chciał rozwijać wydobycie gazu ziemnego z pól położonych pod dnem morskim[2].
Stępkę pod pierwszą z serii jednostkę, „Akademika Łomonosowa”, położono w stoczni Siewmasz w Siewierodwińsku 15 kwietnia 2007[1]. Jednakże piętrzące się trudności stoczni z realizacją priorytetowych zamówień dla marynarki wojennej zagrażały terminowej realizacji projektu i w sierpniu 2008 Rosenergoatom zdecydował się rozwiązać umowę ze stocznią[2]. Dalsze prace zlecono petersburskiej Stoczni Bałtyckiej, w której 1 lipca 2010 zwodowano jednostkę[1]. Wyraźne pogorszenie się sytuacji finansowej stoczni skłoniło w 2011 Rosenergoatom do złożenia w petersburskim sądzie wniosku o zajęcie częściowo ukończonej elektrowni. Zatwierdzone przez sąd zajęcie nie zablokowało dalszych prac nad elektrownią[3].
Wykończona na wiosnę 2018 roku, jednostka wypłynęła 28 kwietnia na holu z Petersburga i 17 maja dotarła do Murmańska, gdzie ma nastąpić załadowanie obu znajdujących się w jej siłowni reaktorów nuklearnym paliwem. Następnie elektrownia zostanie przeciągnięta do Peweku i tam na stałe zacumowana, dostarczając prąd w miejsce przeznaczonej do zamknięcia w 2019 roku Bilibińskiej Elektrowni Atomowej[4].
Dane techniczne i operacyjne[edytuj | edytuj kod]
„Akademik Łomonosow” ma długość 144,4 m, szerokość 30 m. Kadłub jednostki zanurza się na 5,6 metra i wypiera 21 500 ton wody. Jest pozbawiony własnego napędu. Jego załoga liczyć będzie 69 osób[1].
Reakcja rozszczepienia atomu ma być przeprowadzana w dwóch reaktorach PWR typu KLT-40S, każdy produkujący ciepło z mocą 150 MW[5], zbliżonych konstrukcyjnie do tych stosowanych na lodołamaczach typu Tajmyr. Cała elektrownia ma być w stanie produkować prąd elektryczny z mocą 70 MW[5].
„Akademik Łomonosow” ma być zdolny do zaopatrzenia w energię elektryczną dwustutysięcznego miasta[a][2]. Planuje się, że będzie on pracować przez ok. 40 lat. Pręty paliwowe mają być wymieniane co trzy lata. Co dwanaście lat jednostka ma być odholowywana do stoczni macierzystej w celu przeprowadzenia przeglądu technicznego[6].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niektóre źródła podają, że elektrownia jest w stanie zasilić miasto mające 45 000 mieszkańców.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Lucas W Hixson: Nuclear Barges. Enformable, 2011-08-06. [dostęp 2011-08-16]. (ang.).
- ↑ a b c Russia relocates construction of floating power plant. World Nuclear News, 2008-08-11. [dostęp 2011-08-16]. (ang.).
- ↑ Court seizes floating nuclear plant. World Nuclear News, 2011-08-15. [dostęp 2011-08-17]. (ang.).
- ↑ Floating plant arrives at Murmansk for fueling [online], www.world-nuclear-news.org [dostęp 2018-06-03].
- ↑ a b International Atomic Energy Agency (IAEA). Nuclear Power Reactors in the World. „Reference Data Series”. 2. s. 33. ISSN 1011-2642. (ang.).
- ↑ Russia builds first floating nuclear plant. The Santos Republic. [dostęp 2011-08-17]. (ang.).