Alan Rawsthorne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alan Rawsthorne
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1905
Haslingden

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

24 lipca 1971
Cambridge

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Alan Rawsthorne (ur. 2 maja 1905 w Haslingden, zm. 24 lipca 1971 w Cambridge[1][2]) – brytyjski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początkowo kształcił się na stomatologa[3]. W latach 1925–1930 studiował w Royal Manchester College of Music u Francka Merricka (fortepian) i Carla Fuchsa (wiolonczela)[1]. Od 1930 do 1931 roku przebywał w Berlinie, gdzie był uczniem Egona Petriego[3][2]. W zakresie kompozycji był autodydaktą[1]. W latach 1932–1934 był wykładowcą Dartington Hall School[1]. Od 1935 roku mieszkał w Londynie, skupiając się na komponowaniu[1]. Dosyć późno odniósł sukces, rozwój jego kariery przypada dopiero na lata po II wojnie światowej[1].

Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1961)[3]. Doktor honoris causa University of Liverpool, University of Essex i Queen’s University Belfast[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Jako kompozytor dystansował się od akademickiego stylu nauczania[1], ulegając wpływom muzycznym Paula Hindemitha i Waltona[2]. W jego utworach widoczna jest skłonność do konstruktywizmu i ekonomii środków, sięgał do tradycyjnych wzorców formalnych[1]. Należy do czołowych angielskich kompozytorów XX wieku, chociaż pomimo swobodnego sięgania w późniejszych utworach po technikę dodekafoniczną dystansował się od nowatorskich trendów obecnych w muzyce współczesnej[1]. Posługiwał się przekształceniami diatonicznych struktur motywicznych, budując mocno schromatyzowaną tkankę harmoniczną, unikał jednak zbytniego zagęszczenia dysonansów[1].

Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][3])

Utwory orkiestrowe

  • 3 symfonie (I 1950, II „A Pastoral Symphony” na sopran i orkiestrę 1959, III 1964)
  • Symphonic Studies (1938)
  • uwertury Street Corner (1944), Cortèges (1945), Hallé (1958), Overture for Farnham (1967)
  • Improvisations on a Theme of Constant Lambert (1960)
  • Divertimento na orkiestrę kameralną (1962)
  • Theme, Variations and Finale (1967)
  • Triptych (1969)
  • Light Music na orkiestrę smyczkową (1938)
  • Koncert na orkiestrę smyczkową (1949)
  • Elegiac Rhapsody na orkiestrę smyczkową (1964)
  • Koncert na klarnet i orkiestrę smyczkową (1936)
  • 2 koncerty fortepianowe (I na orkiestrę smyczkową i perkusję 1939, II 1951)
  • Koncert na 2 fortepiany i orkiestrę (1968)
  • Koncert na obój i orkiestrę smyczkową (1947)
  • 2 koncerty skrzypcowe (I 1948, II 1956)
  • Concertante pastorale na flet, róg i orkiestrę smyczkową (1951)
  • Koncert na wiolonczelę i orkiestrę (1966)

Utwory kameralne

  • 3 kwartety smyczkowe (I 1939, II 1954, III 1965)
  • Sonatina na flet, obój i fortepian (1936)
  • Kwartet klarnetowy (1948)
  • Koncert na 10 instrumentów (1961)
  • Trio fortepianowe (1962)
  • Kwintet na obój, klarnet, fagot, róg i fortepian (1963)
  • Kwintet fortepianowy (1968)
  • Suita na flet, altówkę i harfę (1968)
  • Kwartet obojowy (1970)
  • Kwintet na klarnet, róg, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1970)
  • Concertante na skrzypce i fortepian (1934, 2. wersja 1968)
  • Sonata na altówkę i fortepian (1935, 2. wersja 1953)
  • Temat z wariacjami na 2 skrzypiec (1937)
  • Sonata na wiolonczelę i fortepian (1949)
  • Sonata na skrzypce i fortepian (1959)
  • Elegy na gitarę (1971)

Utwory fortepianowe

  • Bagatele (1938)
  • Sonatina (1949)
  • 4 Romantic Pieces (!953)
  • Ballade (1967)
  • Theme and 4 Studies (1971)

Utwory chóralne

  • Canzonet na sopran i chór a cappella (1953)
  • The Oxen na chór a cappella (1965)
  • Practical Cats na recytatora i orkiestrę, według Wierszy o kotach T.S. Eliota (1954)
  • Medieval Diptych na baryton i orkiestrę (1962)
  • Tankas of the Four Seasons na tenora, obój, klarnet, fagot, skrzypce i wiolonczelę (1965)
  • Scena rustica na sopran i harfę (1967)
  • A Canticle of Man na baryton, chór, flet i orkiestrę smyczkową (1952)
  • Lament for a Sparrow na chór i harfę (1962)
  • Carmen vitale na sopran, chór i orkiestrę (1963)
  • The God in the Cave na chór i orkiestrę (1966)

Utwory sceniczne

  • balet Madame Chrysanthème (1955, wyst. Londyn 1955)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 324–325. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 730. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2934. ISBN 0-02-865530-3.