Aleja Luizy
 Zdjęcie ze stycznia 2014 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Długość |
2,7 km |
Położenie na mapie Brukseli  | |
Położenie na mapie Belgii  | |
| 50°49′30,6527″N 4°21′50,0575″E/50,825181 4,363905 | |
Aleja Luizy (nid. Louizalaan; fr. Avenue Louise) – jedna z głównych arterii komunikacyjnych Brukseli. Prowadzi na południowy wschód od Placu Luizy do parku Bois de la Cambre i ma długość 2,7 kilometra. Nazwa pochodzi od księżniczki Luizy, najstarszej córki króla Leopolda II.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Aleja Luizy powstała w celu bezpośredniego połączenia miasta z Bois de la Cambre, do którego do połowy XIX wieku można było dotrzeć jedynie drogą okrężną. W 1841 dwóch właścicieli ziemskich zbudowało plac Charleroi (dzisiejszy plac Stefanii) oraz krótki początkowy odcinek drogi, przy której do 1850 postawiono 18 eleganckich domów.
Bruksela toczyła ponad dziesięcioletnią bezowocną batalię prawną z Ixelles o tereny, przez które miał prowadzić dalszy ciąg alei. W końcu akt prawny wydany 21 kwietnia 1864 oddał Brukseli wąskie pasmo terytorium Saint-Gilles i Ixelles po obu stronach planowanej drogi, w wyniku czego Ixelles została rozdzielona na dwie części. Aleja została szybko wybudowana i wkrótce pojawiły się przy niej liczne eleganckie kamienice, czyniąc ją najbardziej arystokratyczną promenadą Brukseli końca XIX i początku XX wieku. W 1900 zasadzono podwójny rząd kasztanowców, następnie zbudowano po lewej stronie tory tramwajowe, pozostawiając prawą stronę dla ruchu konnego. Środek drogi przeznaczono dla ruchu samochodowego. W 1930 pojawiły się przy alei pierwsze apartamentowce. Wraz ze zwiększeniem natężenia ruchu kołowego aleja straciła wiele ze swego uroku. Pod koniec lat 50. wybudowano tunele (Luizy, Stefanii, Bailly i Vleurgat), które ostatecznie zmieniły jej wygląd.
Aleja nadal pozostaje centrum ekskluzywnego handlu detalicznego i jest jedną z najdroższych ulic Brukseli.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul F. State: Historical Dictionary of Brussels. Lanham: Rowman & Littlefield Publishers, 2015, s. 263. ISBN 978-0810879201.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Aleja Luizy i przyległe ulice. Rozważania historyczne, urbanistyczne i architektoniczne. irismonument.be. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (fr.)