Aleksander Hulimka
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| członek Rady Powiatowej w Sokalu | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna |
konserwatyści podolacy |
| poseł do austriackiej Rady Państwa kadencja VI | |
| Okres |
od 30 stycznia 1883 |
| Przynależność polityczna |
Koło Polskie - konserwatyści podolacy |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Aleksander Hulimka (ur. 26 lutego 1846, zm. 1 listopada 1901 w Mycowie) – ziemianin, poseł konserwatywny do austriackiej Rady Państwa.
Ziemianin, od 1870 właściciel dóbr Myców w pow. sokalskim[1]. Prowadził hodowlę bydła simentalskiego (srokatego szwajcarskiego). Nagrodzony medalem na wystawie bydła rasowego w Wiedniu[2]. Członek sokalskiego oddziału (1870–1877) i prezes (1888–1893), członek (1898–1901) bełzkiego oddziału Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego[3].
Z przekonań konserwatysta, związany był z podolakami. Członek Rady Powiatowej w Sokalu (1885–1897) z grupy większej własności[4], zastępca członka (1890–1892), a potem członek (1892–1897) Wydziału Powiatowego w Sokalu[5]. Poseł do austriackiej Rady Państwa VI kadencji (30 stycznia 1883 – 23 kwietnia 1885) – mandat uzyskał w wyborach uzupełniających po rezygnacji Wołodysława Fedorowycza, w kurii IV (gmin wiejskich) w okręgu wyborczym nr 18 (Żółkiew – Mosty Wielkie – Kulików – Sokal – Bełz – Rawa – Uhnów – Niemierów)[6]. W parlamencie należał do frakcji posłów konserwatywnych – podolaków Koła Polskiego w Wiedniu[1].
Pochowany w wybudowanej przez niego rodzinnej kaplicy grobowej wg projektu Władysława Sadłowskiego na cmentarzu w Mycowie[7].
Rodzina i życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, syn prawnika i właściciela dóbr Teodora (1838–1901). Ożenił się w 1870 z Celiną z Obmińskich (1831–1875), z którą miał dwóch synów: Aleksandra i Wiktora (1870–1872)[1][7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Hulimka, Aleksander - Parlamentarier 1848-1918 online [25.10.2019]
- ↑ Bogumiła Choroszy, Zenon Choroszy, Bydło simentalskie w Polsce na przestrzeni wieków, "Wiadomości Zootechniczne," R. LIV (2016), 4: s. 132, 135
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 586; 1871, s. 518; 1872, s. 515; 1873, s. 532; 1874, s. 574; 1875, s. 577; 1876, s. 586; 1877, s. 562; 1888, s. 546; 1889, s. 637; 1890, s. 637; 1891, s. 637; 1892, s. 639; 1893, s. 639; 1894, s. 639; 1895, s. 639; 1896, s. 640; 1897, s. 640; 1898, s. 737; 1899, s. 737; 1900, s. 737; 1901, s. 737;
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885, s. 249; 1886, s. 249; 1887, s. 249; 1888, s. 249; 1889, s. 275; 1890, s. 275; 1891, s. 275; 1892, s. 275; 1893, s. 275; 1894, s. 275; 1895, s. 275; 1896, s. 275; 1897, s. 275;
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890, s. 275; 1891, s. 276; 1892, s. 276; 1893, s. 276; 1894, s. 276; 1895, s. 276; 1896, s. 276; 1897, s. 276;
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 384.
- ↑ a b Forum Beskidu Małego » Miejscowości w Beskidzie Małym » Tarnawa Dolna, gmina Zembrzyce - online [25.10.2019]