Aleksander Polihistor

Lucius Cornelius Alexander Polyhistor, gr. Ἀλέξανδρος ὁ Πολυΐστωρ (I wiek p.n.e.) – starogrecki pisarz i erudyta.

Urodził się około 105 p.n.e. i pochodził z Miletu bądź Karii. Dostał się do niewoli rzymskiej i został przewieziony do Rzymu, gdzie w 82 p.n.e. został wyzwolony przez Sullę. Po wyzwoleniu pozostał w Italii, gdzie przyjął imię Lucius Cornelius Alexander. Jego uczniem był Gajusz Juliusz Hygin. Polihistor zginął w pożarze swojego domu w Laurentum.

Jego pozbawiona naukowych ambicji twórczość obejmowała pisma o różnorodnej tematyce, co dało początek terminowi polihistor odnoszonemu do osoby posiadającej wiedzę z wielu różnych dziedzin. Prace Aleksandra stanowiły materiał źródłowy dla Pauzaniasza i Owidiusza.

Niektóre dzieła

• Aigyptiaka (O Egipcie)
• Peri Rhomes (O Rzymie)
• Ta Korinnes hypomnemata (Komentarz do Korynny)
• Peri pythagorikon symbolon (O symbolach pitagorejskich)
• Thaumasion synagoge (Zbiór cudowności)

Bibliografia

• Alexander Polyhistor, [w:] Encyklopedia Orgelbranda, t. 1, Warszawa: Samuel Orgelbrand, 1859, s. 419 .
• MałgorzataM. Wysocka-Mielczarska MałgorzataM., Aleksandros Polyistor, [w:] AnnaA. Świderkówna (red.), Słownik pisarzy antycznych, Warszawa: Wiedza Powszechna, 2001, s. 43, ISBN 83-214-1199-1 .