Alfons Schulz (niemiecki duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfons Schulz
Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1871
Karszewo

Data i miejsce śmierci

8 maja 1947
Lippstadt

profesor teologii Friedrich-Wilhelms-Universität Breslau
Okres sprawowania

1925–1936

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Alfons Schulz (ur. 27 kwietnia 1871 w Karszewie, zm. 8 maja 1947 w Lippstadt) – niemiecki duchowny katolicki, teolog, profesor Państwowej Akademii w Braniewie i Uniwersytetu Wrocławskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Geschichte und Erbauung im Alten Testament; Eine exegetische Untersuchung, Braniewo 1911

Urodził się 27 kwietnia 1871 roku w Karszewie. W 1891 uzyskał maturę w gimnazjum w Braniewie. W 1900 habilitował się w Lyceum Hosianum. W 1904 został mianowany profesorem nadzwyczajnym w Lyceum Hosianum, w 1907 mianowany profesorem zwyczajnym, od semestru zimowego 1925 do 1936 profesor katedry egzegezy Starego Testamentu Uniwersytetu Wrocławskiego[1][2].

Był członkiem Warmińskiego Towarzystwa Historycznego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]