Alyssa Milano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alyssa Milano
Ilustracja
Alyssa Milano (2019)
Imię i nazwisko

Alyssa Jayne Milano

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1972
Nowy Jork

Zawód

aktorka, piosenkarka,

Współmałżonek

Cinjun August Tate (1999–2000, rozwód)
David Bugliari (od 2009)

Lata aktywności

od 1980

Strona internetowa

Alyssa Jayne Milano (ur. 19 grudnia 1972 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka i piosenkarka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nancy Reagan i Alyssa Milano (1987)
Alyssa Milano (2008)
Alyssa Milano (2018)

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się i wychowała w Bensonhurst na nowojorskim Brooklynie[1] w rodzinie katolickiej pochodzenia włoskiego[2] jako córka Lin Milano, projektantki mody, i Thomasa M. Milano, redaktora muzyki filmowej[3]. Dorastała z bratem Corym[4]. Uczęszczała do The Buckley School w Sherman Oaks. Cierpiała z powodu dysleksji i klaustrofobii.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W wieku ośmiu lat zaczęła występować na deskach Broadwayu jako jedna z sierot w musical Annie[5]. Brała udział w reklamach telewizyjnych i zagrała kilka ról w produkcjach off-Broadwayu, w tym All Night Long (1984)[6]. Zadebiutowała na ekranie jako Diane Sloan w dramacie Old Enough (1984) u boku Danny’ego Aiello. Film zdobył nagrodę na Sundance Film Festival. W sitcomie ABC Who’s the Boss? (1984-1992) zagrała postać Samanthy Micelli, córki Tony’ego (Tony Danza), za którą w 1998 otrzymała Złoty Glob dla najbardziej obiecującej nowej aktorki[7]. Mając 12 lat wystąpiła jako Jenny Matrix, córka Johna Matrixa (Arnold Schwarzenegger) w dreszczowcu sensacyjno-przygodowym Marka L. Lestera Komando (Commando, 1985).

Pod koniec lat 80. zajęła się śpiewaniem i wydała cztery studyjne albumy pop-rockowe - Look in My Heart (1989), Alyssa (1989), Locked Inside a Dream (1991) i Do You See Me? (1992) oraz składankę The Best in the World: Non-Stop Special Remix/Alyssa’s Singles (1990), które odniosły sukces m.in. w Japonii[8].

W opartym na faktach melodramacie kryminalnym CBS Ofiary miłości: Historia prawdziwa (Casualties of Love: The „Long Island Lolita” Story, 1993) z muzyką Davida Michaela Franka wcieliła się w 17-letnią Amy Fisher, która strzeliła i poważnie zraniła żonę swojego kochanka, Josepha „Joeya” Buttafuoco (Jack Scalia). Została obsadzona w głównej roli w kanadyjskim slasherze Śmiertelny grzech (Deadly Sins, 1995) z Davidem Keithem i dreszczowcu erotycznym Trujący bluszcz II (Poison Ivy II, 1996) z Johnathonem Schaechem. W komedii romantycznej Roberta Downeya Sr. Hugo Pool (1997) z Patrickiem Dempseyem jako Hugo Dugay, prowadziła małą firmę, która czyści baseny w Los Angeles. Była współproducentką dreszczowca Utopia (Below Utopia, 1997) z Ice-T, Robertem Pine i Justinem Therouxem. Dołączyła do obsady opery mydlanej Fox Melrose Place (1997-1998) jako Jennifer Mancini, zanim przyjęła rolę Phoebe Halliwell w serialu The WB Czarodziejki (Charmed, 1998–2006) z Shannen Doherty i Holly Marie Combs[9].

W 2007 uruchomiła linię odzieży sportowej dla kobiet Touch. Wystąpiła w sitcomach - NBC Na imię mi Earl (My Name Is Earl, 2007–2008) jako Billie Cunningham i ABC O(d)porna na miłość (Romantically Challenged, 2010–2011) jako Rebecca Thomas.

Prowadzi także działalnością charytatywną. Jest wegetarianką aktywną z PETA (People for the Ethical Treatment of Animals). Była także zaangażowana w UNICEF.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia 1999 poślubiła Cinjuna Tate, wokalistę i gitarzystę zespołu Remy Zero. 20 listopada 1999 doszło do rozwodu. 15 sierpnia 2009 wyszła za mąż za Dave’a Bugliari[10]. Mają dwoje dzieci - syna Milo Thomasa (ur. 2011) i córkę Elizabellę Dylan (ur. 2014).

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Seriale[edytuj | edytuj kod]

Producent[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alyssa (1989)
  • Look in My Heart (1989)
  • The Best in the World (1990)
  • Locked Inside a Dream (1991)
  • Do You See Me? (1992)

Single[edytuj | edytuj kod]

  • I Had A Dream (1989)
  • Happiness (1989)
  • Look In My Heart (1989)
  • What A Feeling (1989)
  • Straight To The Top (1989)
  • The Best In The World (1990)
  • New Sensation (1991)
  • No Secret (1991)
  • Do You See Me? (1992)
  • Sodium (1995)

Nagrody i Nominacje[edytuj | edytuj kod]

  • 1998: Złoty Glob dla najbardziej obiecującej nowej aktorki za Who’s the Boss?
  • 1999: Saturn dla najlepszej aktorki drugoplanowej w serialu lub filmie telewizyjnym za Czarodziejki
  • 2000: Saturn dla najlepszej aktorki drugoplanowej w serialu lub filmie telewizyjnym za Czarodziejki
  • 2003: Satelita dla najlepszej aktorki w serialu komediowym za Czarodziejki
  • 2004: Saturn dla najlepszej aktorki telewizyjnej za Czarodziejki
  • 2005: Nagroda AFI dla aktorki serialowej roku za Czarodziejki

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alyssa Milano. TV.com. [dostęp 2020-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-03)]. (ang.).
  2. Alyssa Milano What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
  3. Alyssa Milano Biography (1972-). Film Reference. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
  4. Alyssa Milano Actor, Singer. TV Guide. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
  5. Alyssa Milano. Internet Broadway Database. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
  6. Alyssa Milano. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
  7. Alyssa Milano Biography (1972-). biography.com. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
  8. Linda Seida: Alyssa Milano Biography. AllMusic. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
  9. Andrei LeVasseur: Alyssa Milano Biography. AllMovie. [dostęp 2013-04-28]. (ang.).
  10. Ashley Cullins (2019-07-24): Alyssa Milano, Dave Bugliari Settle Dispute With Ex-Business Managers. „The Hollywood Reporter”. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]