Anacleto Oló Mibuy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Anacleto Oló Mibuy – pisarz, poeta, antropolog i polityk z Gwinei Równikowej.

Nie ma pełnej jasności co do daty jego narodzin. Niektóre źródła mówią o 19 września 1948[1], inne o roku 1951[2]. Urodził się w Kam w Mikomeseng w kontynentalnej części ówczesnej Gwinei Hiszpańskiej[3]. Wstąpił do seminarium duchownego, następnie studiował odpowiednio filozofię klasyczną i teologię na katolickich uniwersytetach we Włoszech i Szwajcarii. Zrezygnował ostatecznie z kariery religijnej, studiował dodatkowo między innymi media i komunikację społeczną, literaturę włoską oraz administrację ze specjalizacją w zakresie edukacji.

Związany zawodowo z rozmaitymi placówkami szkolnictwa wyższego, tak w ojczyźnie jak i w Hiszpanii. Jego zainteresowania badawcze obejmują filozofię i kulturę ludów Bantu, antropologię oraz afrykańską literaturę ustną[4].

Zaangażowany w kształtowanie polityki kulturalnej Gwinei Równikowej, był wiceministrem kultury oraz doradcą prezydenckim do spraw kultury i kwestii społecznych[5]. Od 2013[6] przewodniczy radzie badań naukowych i technologii (Consejo de Investigaciones Científicas y Tecnológicas, CICTE)[7]. Od 2018 zasiada również w krajowej akademii języka hiszpańskiego (Academia Ecuatoguineana de la Lengua Española, AEGLE). Jest członkiem rządzącej Partii Demokratycznej (Partido Democrático de Guinea Ecuatorial, PDGE)[8] i sekretarzem generalnym jednej z afiliowanych przy niej organizacji, Movimiento Amigos de Obiang (MAO)[9][10].

Znany z działalności na rzecz promowania spuścizny cywilizacyjnej ludów Bantu, sygnalizował dumę z niej w swojej poezji[11]. Podkreśla również znaczenie pierwiastka iberoamerykańskiego w wytworzeniu się odrębnej, gwinejskiej tożsamości narodowej[12][13]. Wypowiadał się przychylnie na temat hiszpańskich rządów kolonialnych[14].

Ceniony za swój dorobek pisarski, w tym za zbiory poetyckie Gritos de libertad y de esperanza (1987)[15], Crespones Sueltos i Trozos de una vida[16]. Twórczość liryczna Mibuya bywa zestawiana z dorobkiem takich poetów jak César Vallejo czy Vicente Huidobro[17]. Jego prace zostały uwzględnione w Antología de la literatura guineana (1984), uznawanej przez wielu za pracę założycielską narodowej literatury gwinejskiej[18]. Znaczna część jego spuścizny artystycznej wciąż pozostaje w rękopisie.

Doktor honoris causa Los Angeles Development Church & Institute (2015)[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Miembros de La AEGLE. aegle.gq. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  2. ↑ 󰀨IN󰀩CITAZIONI DISSIDENTI E IDENTITARIE IN POETIISPANOFONI DELLA GUINEA EQUATORIALE. academia.edu. s. 127. [dostęp 2020-10-13]. (wł.).
  3. ↑ ANACLETO OLO MIBUY. asodegue.org. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  4. ↑ Ponentes. casafrica.es. s. 10. [dostęp 2020-10-14]. (hiszp.).
  5. ↑ Ponentes y moderadores. casafrica.es. s. 8. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  6. ↑ Anacleto Oló Mibuy, nuevo Presidente del Consejo de Investigaciones Científicas y Tecnológicas. guineaecuatorialpress.com. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  7. ↑ El Presidente de la República nombrado primer Académico Honorario de la Lengua Española en Guinea. guineaecuatorialpress.com. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  8. ↑ Resolución por la que se constituye el Comité Organizador del VI Congreso Nacional del PDGE. guineaecuatorialpress.com. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  9. ↑ Anacleto Oló Mibuy en estado critico en el Hospital del Paz en Sipopo. diariorombe.es. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  10. ↑ Reunión de coordinación del Movimiento Amigos de Obiang (MAO). guineaecuatorialpress.com. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  11. ↑ Hispanic and Bantu inheritance, trauma, dispersal and return: some contributions to a sense of national identity in Equatorial Guinea. academia.edu. s. 219. [dostęp 2020-10-13]. (ang.).
  12. ↑ Anacleto Oló Mibuy. poetassigloveintiuno.blogspot.com. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  13. ↑ Literary landscape in Equatorial Guinea An afro-ibero-american universe. africultures.com. [dostęp 2020-10-13]. (ang.).
  14. ↑ Vestido, identidad y folklore.La invención de un vestido nacional de Guinea Ecuatorial. semanticscholar.org. s. 281. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  15. ↑ Anacleto Olo Mibuy. poeticas.es. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  16. ↑ La AEGLE presenta el nuevo libro de Anacleto Oló Mibuy “Ritmos del alma”. ahoraeg.com. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  17. ↑ EDICIÓN ESPECIAL «PRIMAVERA EN VIENA» DE 2020. birdlikecultura.wordpress.com. [dostęp 2020-10-21]. (hiszp.).
  18. ↑ "Antología de la literatura guineana. Edición preparada por Donato Ndongo-Bidyogo. Editora Nacional. 1984". asodegue.org. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
  19. ↑ Anacleto Olo Mibuy, Doctor Honoris Causa en Humanitarismo. guineaecuatorialpress.com. [dostęp 2020-10-13]. (hiszp.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anacleto_Oló_Mibuy&oldid=72668487”