Andrzej Koliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Koliński
Data urodzenia

25 czerwca 1951

profesor nauk chemicznych
Specjalność: biofizyka teoretyczna, termodynamika statystyczna polimerów i biopolimerów
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1979

Habilitacja

1988

Profesura

14 grudnia 1999

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski; Wydział Chemii

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Andrzej Koliński (ur. 25 czerwca 1951[1]) – polski chemik, profesor nauk chemicznych, specjalizuje się w biofizyce teoretycznej i termodynamice statystycznej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1974 roku ukończył studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1979 na tej uczelni uzyskał stopień doktora, tematem jego pracy doktorskiej było Komputerowe modelowanie polimeryzacji rodnikowej w roztworach. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1988, na podstawie rozprawy Przejścia fazowe w układach polimerycznych. Zastosowania metody Monte Carlo. 14 grudnia 1999 roku otrzymał tytuł profesora[2].

W latach 1989–1991 kierował Laboratorium Chemii Obliczeniowej, a od 1998 Pracownią Teorii Biopolimerów na Uniwersytecie Warszawskim.

Wśród wypromowanych przez niego doktorów znaleźli się: Dominik Gront, Sebastian Kmiecik, Dorota Latek[2].

Wyróżnienia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Koliński Andrzej, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-03-07].
  2. a b Prof. dr hab. Andrzej Koliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2009-12-04].[martwy link]
  3. dane biograficzne na stronie Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.
  4. Zestawienie nagród i odznaczeń państwowych pracowników Wydziału Chemii UW s.14 poz. 7.