Anna Ludwika Czerny
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
poetka |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo |
Anna Ludwika Czerny (ur. 23 sierpnia 1891 we Lwowie, zm. 13 września 1968 w Krakowie) – polska romanistka, poetka, powieściopisarska i tłumaczka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w rodzinie inteligenckiej Konstantego Pierożyńskiego i Karoliny z Zellingerów[1]. Ukończyła gimnazjum ss. nazaretanek we Lwowie, następnie romanistykę i filologię klasyczną na Uniwersytecie Lwowskim[2]. Wyjechała do Paryża, gdzie w latach 1913–1920 studiowała malarstwo. Podczas I wojny światowej działała w Towarzystwie Pomocy dla Żołnierzy Polaków we Francji oraz Towarzystwie Artystów Polskich[1]. W 1919 roku wystawiała swoje obrazy w Grenoble.
Po powrocie do Lwowa w 1920 roku podjęła pracę jako nauczycielka. Była redaktorem działu polityki zagranicznej „Kuriera Lwowskiego”. Publikowała poezję i utwory prozatorskie, a także artykuły i przekłady, m.in. na łamach „Wiadomości Literackich” i „Skamandra”[1]. Wydała m.in. tomy wierszy Uwrocie (1929) i Testament Adama (1931), powieść historyczną O wojewodzie Gwilemie Krzywonosie (1934) oraz Antologię nowej liryki francuskiej (1925)[2]. Od 1933 roku poświęciła się wyłącznie pracy pisarskiej. Była członkiem zarządu oddziału lwowskiego Federacji Kobiet z Wykształceniem Uniwersyteckim, członkiem zarządu Zawodowego Związku Literatów Polskich we Lwowie.
W okresie II wojny światowej uczestniczyła w podziemnym życiu kulturalnym Lwowa[1].
Po 1945 roku początkowo mieszkała w Toruniu, a w 1952 roku osiadła w Krakowie. Działała w Związku Literatów Polskich[1]. Tłumaczyła literaturę francuską, włoską i hiszpańską, a także łacińską i prowansalską. Przełożyła m.in. Opisanie świata Marco Polo, Don Kichota Cervantesa, Pamiętnik żołnierza Korteza Bernala Díaza del Castillo, Pieśń o Cydzie, Georgiki Wergiliusza. W 1964 roku otrzymała Nagrodę Polskiego PEN Clubu za przekład z literatury obcej na język polski[1].
Od 24 lipca 1913 roku jej mężem był Zygmunt Czerny[1].
Spoczywa, razem z mężem, na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC3-1-17)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Słownik biograficzny historii Polski. Cz. A–K. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 2005, s. 271.
- ↑ a b Słownik pisarzy polskich. Kraków: Zielona Sowa, 2003, s. 98.
- ↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2021-07-08].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 50. [dostęp 2021-07-08].