Anton Kehle
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||||||||||
| Obywatelstwo | ||||||||||
| Wzrost | ||||||||||
| Pozycja | ||||||||||
| Kariera seniorska | ||||||||||
| ||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | ||||||||||
| ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||
| ||||||||||
Anton Kehle (ur. 8 listopada 1947 w Füssen, zm. 24 września 1997 tamże[1]) – niemiecki hokeista grający na pozycji bramkarza, reprezentant kraju, olimpijczyk. Zawodnik EV Füssen[4]
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Anton Kehle całą karierę sportową spędził w EV Füssen, którą rozpoczął w 1964 roku. W sezonie 1964/1965, jako trzeci bramkarz klubu zdobył mistrzostwo Niemiec, jednak w następnych latach był już podstawowym bramkarzem EV Füssen, z którym zdobył jeszcze czterokrotnie mistrzostwo Niemiec (1968, 1969, 1971, 1973), dwukrotnie wicemistrzostwo Niemiec (1966, 1972) oraz dotarł do finału Pucharu Europy 1965/1966, w którym przegrał rywalizację z czechosłowackim TJ ZKL Brno 0:4 (4:6, 5:7, 2:6, 1:6). Po sezonie 1979/1980 po raz pierwszy zakończył karierę sportową, jednak w sezonie 1981/1982 wznowił karierę sportową, jednak po sezonie ostatecznie zakończył karierę sportową.
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
Anton Kehle w latach 1966–1977 w reprezentacji RFN rozegrał 116 meczów, w których spędził 6 minut na ławce kar. Przez większość kariery reprezentacyjnej był w cieniu Ericha Weishaupta. Dwukrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich (1972, 1976). Na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku z reprezentacją RFN pod wodzą selekcjonera Xavera Unsinna zdobył pierwszy od 44 lat medal olimpijski – brązowy medal[5]. W październiku tego samego roku za ten sukces wraz z innymi wraz z kolegami z reprezentacji RFN otrzymał z rąk ówczesnego kanclerza Niemiec, Helmuta Schmidta Srebrny Liść Laurowy[6].
Ponadto 7-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1969, 1970 – awans do Grupy A, 1971, 1972, 1973 – spadek do Grupy B, 1976, 1977).
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicze[edytuj | edytuj kod]
- EV Füssen
- Mistrzostwo Niemiec: 1965, 1968, 1969, 1971, 1973
- Wicemistrzostwo Niemiec: 1966, 1972
- Finał Pucharu Europy: 1966
- Reprezentacja RFN
- Awans do Grupy A mistrzostw świata: 1970
- Brązowy medal zimowych igrzyska olimpijskich: 1976
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
Anton Kehle zmarł 24 września 1997 roku w Füssen[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Anton Kehle w bazie Munzinger.de (niem.)
- ↑ Anton Kehle w bazie Olympedia.org (ang.)
- ↑ Anton Kehle w bazie Rodi-db.de (niem.)
- ↑ Anton Kehle w bazie Munzinger.de (niem.)
- ↑ Anton Kehle. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. w bazie Sport-Reference.com (ang.)
- ↑ Stadt Landshut, Sportchronik 1974-76
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Anton Kehle w bazie Rodi-db.de (niem.)
- Anton Kehle w bazie MKOl (ang.)
- Anton Kehle w bazie Olympedia.org (ang.)
- Anton Kehle w bazie Eurohockey.com (ang.)
- Anton Kehle w bazie Munzinger.de (niem.)
- Anton Kehle. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. w bazie Sport-Reference.com (ang.)
- Anton Kehle w bazie Olympiandatabase.com (ang.)
- Anton Kehle w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Anton Kehle w bazie The Internet Hockey Database (ang.)