Antoni Albin Kwiatkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Albin Kwiatkowski
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1880
Toruń-Podgórze

Data i miejsce śmierci

listopad
Dolina Śmierci

Zawód, zajęcie

lekarz weterynarii

Antoni Albin Kwiatkowski (ur. 1 marca 1880 w Toruniu-Podgórzu, zm. w listopadzie 1939 w Dolinie Śmierci, polski lekarz weterynarii, dyrektor Rzeźni Miejskiej w Bydgoszczy, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Bolesława i Józefy z Wincińskich. Odbył studia w Berlinie, uzyskując dyplom lekarza weterynarii w 1907 (według Millaka w 1906). Przez kilkanaście lat prowadził wolną praktykę weterynaryjną w Koronowie. W 1919 uczestniczył w powstaniu wielkopolskim.

1 kwietnia 1921 objął funkcję dyrektora Rzeźni i Targowisk Miejskich w Bydgoszczy. Pod kierownictwem Kwiatkowskiego przez cały okres międzywojenny był to zakład rozwijający się, będący w stanie oprzeć się kryzysowi gospodarczemu; szczególną wagę przykładano w zakładzie do jakości i higieny produkcji. Renoma ta sprawiła, że rzeźni bydgoskiej powierzono organizację ogólnopolskich kursów higieny mięsa z udziałem weterynarzy.

Kwiatkowski, major rezerwy Wojska Polskiego, działał w bydgoskim zarządzie Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej i od marca 1939 był jego wiceprezesem. Po wybuchu II wojny światowej 5 września 1939 stracił stanowisko dyrektora rzeźni, a pod koniec tego miesiąca został wraz z dwoma synami (Adamem i Tadeuszem) aresztowany przez gestapo. Prawdopodobnie wszyscy trzej zostali rozstrzelani w Dolinie Śmierci w listopadzie 1939.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Błażejewski, Antoni Albin Kwiatkowski, w: Bydgoski słownik biograficzny, tom I (pod redakcją Janusza Kutty), Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne, Bydgoszcz 1994, s. 72 (z fotografią)
  • Konrad Millak, Słownik polskich lekarzy weterynaryjnych biograficzno-bibliograficzny 1394-1918, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Lublin-Warszawa 1960-1963, s. 122 (tu jako Albin Antoni Kwiatkowski; okoliczności śmierci: zamordowany w 1939 przez hitlerowców w więzieniu w Pile)