Antoni Caba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Caba
Ilustracja
Autoportret, 1875
Data i miejsce urodzenia

1838
Barcelona, Hiszpania

Data i miejsce śmierci

1907
Barcelona, Hiszpania

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

malarstwo, portret

Epoka

realizm

Ważne dzieła

Retrato del pintor Joaquim Vayreda (1870)

Antoni Caba i Casamitjanahiszpański malarz portrecista.

Studiował w Królewskiej Katalońskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Jerzego w Barcelonie, gdzie jego nauczycielami byli Gabriel Planella, Pau Milà i Fontanals i Claudio Lorenzale. Dzięki otrzymanemu stypendium kontynuował naukę w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie, gdzie jego nauczycielem był Federico Madrazo. Wziął udział w Krajowej Wystawie Sztuk Pięknych w Madrycie w 1864, jedno z jego dzieł zostało zakupione przez państwo i włączone do zbiorów Muzeum Prado[1].

Studiował również w Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu, gdzie uczył się u szwajcarskiego malarza Charles'a Gleyre'a[2]. W 1874 zaczął wykładać w Królewskiej Katalońskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Jerzego, a w latach 1887–1901 był jej dyrektorem. Należał również do czołowego zgrupowania artystycznego Real Círculo Artístico de Barcelona. W tym okresie zajmował się portretowaniem katalońskiej burżuazji, jego portrety były niezwykle realistyczne, z widocznym wpływem romantyzmu. Wykonał również malowidła ścienne m.in. dla Gran Teatre del Liceu[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. DDAA (1992). La col•lecció Raimon Casellas. Publicacions del MNAC/ Museo del Prado. ISBN 84-87317-21-9.
  2. a b Enrique Arias Anglés: Del Neoclasicismo al Impresionismo. Madryt: Ediciones AKAL, 1999, s. 261. ISBN 84-460-0854-8.