Appiusz Klaudiusz Pulcher (konsul 38 p.n.e.)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Appiusz Klaudiusz Pulcher
Appius Claudius Pulcher
Rodzina

Klaudiusze Pulcher

Data urodzenia

ok. 75 p.n.e.

Data śmierci

po 21 p.n.e.

Ojciec

Gajusz Klaudiusz Pulcher

Dzieci

Marek Waleriusz Messala Appianus
Klaudia
Klaudia

Appius Claudius Pulcher (ur. ok. 75 p.n.e.; zm. po 21 p.n.e.) – członek patrycjuszowskiego rodu Klaudiuszów Pulcher, jednego z najbardziej wpływowych w okresie republiki. Syn Gajusza Klaudiusza Pulchra, pretora w 56 p.n.e.

W 58 p.n.e. przygotowywał proces przeciwko Kwintusowi, bratu Cycerona, o zdzierstwa w prowincji Azja. W 52 oskarżał Tytusa Anniusza Milona o zabójstwo swojego stryja Klodiusza. Milon został skazany i musiał iść na wygnanie, mimo że jego obrony podjął się Cyceron. W 50 p.n.e. przyprowadził z Galii dwa legiony, przekazane przez Cezara dla Pompejusza. W 49 w czasie wojny domowej stanął po stronie Pompejusza i udał się z nim do Epiru. Nic nie wiadomo o jego losach w czasie dyktatury Cezara. Po śmierci Cezara w 44 p.n.e. związał się z Markiem Antoniuszem, a po porażce tego ostatniego pod Mutyną, przeszedł na stronę Cycerona. W 38 był już stronnikiem triumwirów i otrzymał stanowisko konsula. W 36 p.n.e. w czasie wojny sycylijskiej dowodził grupą statków stanowiących tylną straż we flocie Augusta. W 34 p.n.e. był prokonsulem Hiszpanii. W roku 33 p.n.e. odbył triumf.

Dzieci:

Zobacz też: