Apteka Pod Złotym Lwem w Toruniu
 nr rej. A/569 z 17 października 1929
| |
 Widok od strony wschodniej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku |
kamienica |
| Styl architektoniczny | |
| Kondygnacje |
4 |
| Ważniejsze przebudowy | |
| Kolejni właściciele |
Marcin Bernhard |
Położenie na mapie Torunia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
 53°00′41,32″N 18°36′37,13″E/53,011478 18,610314
| |
Apteka Pod Złotym Lwem w Toruniu (również Apteka Pod Lwem) – apteka założona w XVII wieku, mieszcząca się w budynku powstałym w obecnym w kształcie w latach 1826–1830. Kamienica znajduje się na terenie Zespołu Staromiejskiego, w zachodniej pierzei Rynku Nowomiejskiego, pod numerem 13[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nieznane są dokładne informacje dotyczące powstania apteki. Według hipotez, aptekę mógł założyć Marcin Bernhard w 1624 roku, w nowo wybudowanej kamienicy. Zdaniem Krzysztofa Mikulskiego kamienica mogła istnieć w XIV wieku, jednak nie była ona siedzibą apteki w 1624 roku. Na początku XVII wieku właścicielem kamienicy był ławnik, a następnie rajca Ernest Weiss, zmarły w 1655 roku. Aptekarz Andrzej Meissner miał otrzymał uprawienia mistrzowskie do wykonywania zawodu aptekarza i otworzyć aptekę około 1657 roku. W 1676 roku nowym właściciel apteki został Krzysztof Hoffmann. Prawdopodobnie to on stworzył nazwę „Pod Złotym Lwem” i zaprojektował godło – złotego lwa. Hoffmann zasłynął ze stworzenia przepisu na teriak, mającego leczyć dżumę. Krzysztof Hoffmann oraz jego następca Franciszek Ruttich otrzymali od królów Jana III Sobieskiego i Augusta II Mocnego nominacje na służących na dworze królewskim (w latach 1676, 1677, 1698 i 1713). Jan III Sobieski nadał również Hoffmannowi prawo na handel sproszkowanymi korzeniami i innymi fragmentami roślin[2].
W latach 20. XIX wieku dokonano przebudowy kamienicy w stylu klasycystycznym. Podczas przebudowy połączono dwie kamienice, narożną gotycką z XIV wieku i szachulcową z 1819 roku, powstałą na miejscu wcześniejszej z XVII wieku[1]. W drugiej połowie XIX wieku apteka zmieniła nazwę na Pod Lwem[3]. 17 października 1929 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków[4]. W czasie II wojny światowej apteką zarządzali Gerhard Haase, a później Gustaw Zamhel. Podczas okupacji niemieckiej apteka nazwała „Copernicus Apotheke”[5]. Po wojnie nazwę zmieniono na „Apteka Kopernika”[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Apteka Pod Złotym Lwem. turystyna.torun.pl, 2016-03-14. [dostęp 2021-06-03].
- ↑ Przewoska 2013 ↓, s. 42–43.
- ↑ a b Przewoska 2013 ↓, s. 45.
- ↑ Toruń Miasto – Zabytki nieruchome wpisane do rejestru zabytków. torun.wkz.gov.pl. s. 15. [dostęp 2021-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-25)].
- ↑ Przewoska 2013 ↓, s. 44.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Katarzyna Przewoska. Historia i dzieje pierwszych aptek w Toruniu. „Rocznik Toruński”. 40, 2013.