Archipelag GUŁag

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Archipelag GUŁag 1918–1956: próba analizy literackiej
Архипелаг ГУЛАГ
Ilustracja
wydanie włoskie
Autor

Aleksandr Sołżenicyn

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Francja

Język

rosyjski

Data wydania

1973

Wydawca

Éditions du Seuil

Archipelag GUŁag 1918–1956: próba analizy literackiej (ros. Архипелаг ГУЛАГ) – trzytomowe dzieło Aleksandra Sołżenicyna, napisane w formie relacji historycznej, powstałe w latach 1958–1968. Na Zachodzie wydano je po raz pierwszy w 1973, zaś w Związku Radzieckim oficjalnie w 1989 (wcześniej funkcjonowało w obiegu podziemnym).

Opis[edytuj | edytuj kod]

Książka jest świadectwem zbrodniczej działalności systemu komunistycznego w ZSRR. Autor, wykorzystując swoje doświadczenia, pokazał rozwój i rozprzestrzenianie się systemu więziennictwa radzieckiego, którego celem pierwotnym miała być „eliminacja wrogich klas społecznych”. W konsekwencji powstał cały „archipelag” obozów koncentracyjnych i obozów pracy, nazwany od instytucji zarządzającej (Gławnoje Uprawlenije Łagierej) Archipelagiem GUŁag. Dzieło jest świadectwem stopniowego odzierania człowieka z jego godności i zmuszania do niewolniczej pracy pod wzniosłymi hasłami.

Na Zachodzie książka ta wywołała poruszenie, które doprowadziło do rozwiania iluzji na temat systemu komunistycznego oraz osłabienia wpływów komunistów zachodnioeuropejskich.

Pierwsze wydanie w języku polskim w tłumaczeniu Jerzego Pomianowskiego ukazało się w 1974 w Paryżu (Instytut Literacki).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]